Petrovačko polje je krško polje u zapadnoj Bosni i Hercegovini kojim se do početka 20. stoljeća označavalo polje koje se prostire neposredno uz Bosanski Petrovac površine od 46 km2. Kada su geografi i arheolozi počeli istraživati predjele oko Bosanskog Petrovca uveli su naziv Petrovačko polje za prostor okružen planinama Grmečom, Srneticom, Klekovačom i Osječenicom ukupne površine 202 km2. Sastoji se iz 11 manjih cjelina: polje uz Drinić i Bukovaču, Vedro polje, Petrovačko polje u užem smislu te riječi, Medeno polje, Kamenito polje, Suvajsko polje, Bjelajsko polje, Trnjaci, Rudno polje, Ogumača i Krnjeuško polje. Nadmorska visina polja je između 630 i 710 metara.
Kroz Petrovačko polje prolazi cesta od Bihaća prema Jajcu.
Geološka građa Petrovačkog polja predstavljena je stijenama mezozojske starosti. To su pretežno karbonatske stijene (vapnenci i dolomiti).
Prvobitni reljef u predjelu Petrovačkog polja stvoren je tektonskim pokretima. Tim procesima stvorene su osnovne konture reljefa, kako Grmeča, Osječenice i Klekovače, tako i samog polja. Geološki dokazi postoje o postojanju neogenog jezera u predjelu Petrovačkog polja. Jezero je imalo zalivski karakter i imalo je vezu sa mnogo većim jezerom na bihaćkom području. Povlačenjem jezera ostalo je korito petrovačke prarijeke čiji ostaci se i danas vide kod Revenika. To je period erozije i formiranja današnjeg reljefa.
Istovremeno se stvaraju površinski i podzemni krški oblici. Od površinskih to su škrape i vrtače, kojih ima toliko na pojedinim dijelovima da se mogu nazvati "boginjavim kršom". Podzemni krški reljef je zastupljen špiljama (istraženo sedamnaest), i pećinama (istraženo šest).
U pretpovijesno vrijeme naseljavalo ga je Ilirsko pleme Deura.[1] Zatim dolaze Rimljani za koje ima prometni značaj.[2]
Srednjovjekovna stara hrvatska župa Pset je uglavnom obuhvaćala Petrovačko polje.[3] Jačanjem bosanske države iza 1322. pod Stjepanom II Kotromanićem ovi krajevi po prvi put ulaze u njen sastav.
Izvori
- ↑ "Ivo Bojanovski: BOSNA I HERCEGOVINA U ANTIČKO DOBA". Akademija nauka i umjetnosti Bosne i Hercegovine, 1988. https://de.scribd.com/doc/12834705/Ivo-Bojanovski-BIH-u-Anticko-Doba Pristupljeno 9. 2. 2018
- ↑ "Ivo Bojanovski - Dolabelin sistem cesta u rimskoj provinciji Dalamciji". Akademija nauka i umjetnosti Bosne i Hercegovine, 1974. https://de.scribd.com/doc/199375920/Ivo-Bojanovski-Dolabelin-sistem-cesta-u-rimskoj-provinciji-Dalmaciji Pristupljeno 9. 2. 2018
- ↑ Ostaci srednjovjekovne crkve i nekropola sa stećcima na lokalitetu Crkvina u Koluniću, Povjerenstvo za očuvanje nacionalnih spomenika BiH, preuzeto 18. studenoga 2013.