Juan Ramón Jiménez
Juan Ramón Jiménez | |
---|---|
Puno ime | Juan Ramón Jiménez Mantecón |
Rođenje | 24. prosinca 1881. Moguer, Španjolska |
Smrt | 29. svibnja 1958. San Juan, Portoriko |
Zanimanje | pjesnik |
Nacionalnost | Španjolac |
Nagrade
| |
Portal o životopisima |
Juan Ramón Jiménez Mantecón (Moguer, Andaluzija, 24. prosinca 1881. - San Juan, Portoriko, 29. svibnja 1958.) je španjolski književnik (liričar) i nobelovac.
Jimenez je počeo pisati kao petnaestogodišnjak te je svoju prvu knjigu objavio s 19 godina. Obrazovao se na Jezuitskoj akademiji pokraj Cadiza te je nakratko studirao pravo na Sveučilištu u Sevilli. Radio je dvadesetak godina kao urednik mnogobrojnih časopisa i prevodio. Bolovao je od depresije.
Smatran je predstavnikom modernizma i jednim od pjesnika Generacije '98. Njegov rad se tijekom godina mijenja i pomalo udaljava od modernizma. Poznat je po tome što je zastupao i kultivirao tzv. čistu poeziju (španjolski poesía pura)
Nakon što je izbio Španjolski građanski rat, a on se protivio frankizmu, żivio je neko vrijeme u egzilu na Kubi da bi 1946. našao drugi dom u San Juanu, Portoriko, u kojem je 1958. i umro.
Bibliografija (prva izdanja na španjolskom jeziku)
- Almas de violeta, 1900.
- Ninfeas, 1900.
- Rimas, 1902.
- Arias tristes, 1903.
- Jardines lejanos, 1904.
- Elejias puras, 1908.
- Elejias intermedias, 1909.
- Las hojas verdes, 1909.
- Elejias lamentables, 1910.
- Baladas de primavera, 1910.
- La soledad sonora, 1911.
- Pastorales, 1911.
- Poemas majicos y dolientes, 1911.
- Melancolìa, 1912.
- Laberinto, 1913.
- Platero y yo, (prva verzija) 1914.
- Estio, 1916.
- Sonetos espirituales, 1917.
- Diario de un poeta reciencasado, 1917.
- Platero y yo, 1917.
- Eternidades, 1918.
- Piedra y cielo, 1919.
- Segunda antolojia poética, 1922.
- Poesia, 1923.
- Belleza, 1923.
- Cancìon, 1936.
- Voces de mi copla, 1945.
- La estacion total, 1946.
- Romances de Coral Gables, 1948.
- Animal de fondo, 1949.