Andronik IV. Paleolog – Hrvatska internetska enciklopedija

Andronik IV. Paleolog Ἀνδρόνıϰος Παλαıολόγος

Andronik IV. Paleolog
bizantski car
Vladavina	125. kolovoza 1376. – 1. srpnja 1379.
Prethodnik	Ivan V. Paleolog
Nasljednik	Ivan V. Paleolog
Supruga	Keraca Marija
Djeca
Ivan VII. nepoznata kći nepoznata kći
Dinastija	Paleolog
Otac	Ivan V. Paleolog
Majka	Helena Kantakuzena
Rođenje	11. travnja 1348.
Smrt	28. lipnja 1385.
Vjera	pravoslavac

Andronik IV. Paleolog (grč. Ἀνδρόνıϰος Παλαıολόγος, Andrónikos Palaiológos) (?, 11. travnja 1348. – ?, 28. lipnja 1385.), stariji sin Ivana V. i bizantski car (1376.-1379.). Kratkotrajno je smijenio s vlasti svoga oca i zavladao samostalno, ali ubrzo je bio svrgnut s vlasti. U sukob između Andronika IV. i njegova oca umiješalo se i Osmansko Carstvo kao nova sila koja je nametnula vazalan odnos ostacima Bizantskog Carstva koje se u to vrijeme sve više teritorijalno osipalo.

Životopis

Bio je najstariji sin bizantskog cara Ivana V. i Helene Kantakuzen. Iskoristio je očevu odsutnost u Maloj Aziji, gdje se borio na strani sultana Murata I. da bi se, uz pomoć osmanskog princa Saudžija Čelebije, pobunio protiv svoga oca Ivana V. Pobunu je ugušio turski sultan koji je okrutno kaznio svoga sina, dok je Ivan V. primjenio blažu kaznu na svoga sina i unuka. Andronik je bio lišen prava na prijestolonasljedstvo, a za sucara je okrunjen Ivanov mlađi sin, Manuel II. Sukob između oca i sina isprepleo se s mletačko-genoveškim sukobom oko grada Teneda. Ivan V. je odlučio predati taj grad Mlečanima, na što su Đenovljani oslobodili utamničenog Andronika i pomogli mu da se opet digne protiv oca. Ovaj put bio je podržan i od strane Turaka te je 12. kolovoza 1376. godine, uz pomoć Genovežana zauzeo Carigrad i preuzeo vlast, ali je već 1379. godine bio zbačen s vlasti, jer se pomoću Mlečana i uz pristanak Osmanlija na prijestolje vratio detronizirani car Ivan V. i njegov mlađi sin Manuel II.

Nakon povratka na vlast, car Ivan V. bio je prisiljen priznati Andronika IV. i njegova sina Ivana VII. za pravovaljane nasljednike te im je ustupio Selimbriju, Herakleju, Radest i Panid, čime su se ionako slabi ostaci Bizanta raspali na manje teritorijalno-upravne jedinice kojima su upravljali članovi carske dinastije.^[1] Andronik IV. je do kraja života upravljao gradovima na Mramornom moru te je bio više ovisan o sultanu nego o svome ocu.

Bilješke

↑ Ostrogorski, Georgije, Povijest Bizanta 324. - 1453., str. 323.-324.

Literatura

Ostrogorski, Georgije, Povijest Bizanta 324. - 1453., Golden marketing-Tehnička knjiga, Zagreb, 2006. ISBN 953-212-297-4

Vanjske poveznice

Vladarske titule
Andronik IV. Paleolog Dinastija Paleolog Rođ. 2. travnja 1348. Umr. 28. lipnja 1385.
Prethodnik Ivan V. Paleolog	bizantski car 1376.–1379. Zajedno s Ivanom VII. Paleologom (1377.–1379.)	Nasljednik Ivan V. Paleolog

v • r • u Rimski i bizantski carevi

Principat 27. pr.Kr. – 235. po.Kr.	August • Tiberije • Kaligula • Klaudije • Neron • Galba • Oton • Vitelije • Vespazijan • Tit • Domicijan • Nerva • Trajan • Hadrijan • Antonin Pio • Marko Aurelije i Ver • Komod • Pertinaks • Didije Julijan • (Pescenije Niger) • (Klodije Albin) • Septimije Sever • Karakala suvl. Geta • Makrin suvl. Dijadumenijan • Elagabal • Aleksandar Sever

Kriza 235.–284.	Maksimin Tračanin • Gordijan I. i Gordijan II. • Pupijen i Balbin • Gordijan III. • Filip Arapin suvl. Filip Cezar • Decije suvl. Herenije Etruščanin • Hostilijan • Trebonijan Gal suvl. Voluzijan • Emilijan • Valerijan • Galijen suvl. Salonin i [Valerijan II.]] • Klaudije Gotski • Kvintil • Aurelijan • Tacit • Florijan • Prob • Kar • karin i Numerijan • galski carevi: • Postum • (Lelijan) • Marije • Viktorin • (Domicijan) • Tetrik I. suvl. Tetrik II. kao cezar

Dominat 284.–395.	Dioklecijan (cijelo carstvo) • Dioklecijan (Istok) i Maksimijan (Zapad) • Dioklecijan (Istok) i Maksimijan (Zapad) suvl. Galerije (Istok) i Konstancije I. Klor (Zapad) kao cezari • Galerije (Istok) i Konstancije I. Klor (Zapad) suvl. Sever (Zapad) i Maksimin Daja (Istok) kao cezari • Galerije (Istok) i Sever (Zapad) suvl. Konstantin I. Veliki (Zapad) i Maksimin Daja (Istok) kao cezari • Galerije (Istok) i Maksencije (Zapad) suvl. Konstantin I. Veliki (Zapad) i Maksimin Daja (Istok) kao cezari • Galerije (Istok) i Licinije (Zapad) suvl. Konstantin I. Veliki (Zapad) i Maksimin Daja (Istok) kao cezari • Maksencije (sam) • Licinije (Zapad) i Maksimin Daja (Istok) suvl. Konstantin I. Veliki (samoproglašeni August) i Valerije Valens • Licinije (Istok) i Konstantin I. Veliki (Zapad) suvl. Licinije Cezar, Konstantin II., i Krisp kao cezari • (Martinijan) • Konstantin I. Veliki (cijelo carstvo) suvl. sin Krisp kao cezar • Konstantin II. • Konstans I. • Magnencije suvl. Decentije kao cezar • Konstancije II. suvl. Vetranio • Julijan Apostat • Jovijan • Valentinijan I. • Valens • Gracijan • Valentinijan II. • Magnus Maksim suvl. Flavije Viktor • Teodozije I. Veliki • (Eugenije)

Zapadno Rimsko Carstvo 395.–480.	Honorije • (Konstantin III suvl. sin Konstans II.) • Konstancije III. • Ivan kao zapadni uzurpator u Ravenni • Valentinijan III. • Petronije Maksim suvl. Palad • Avit • Majorijan zatim Libije Sever zatim Antemije zatim Olibrije • Glicerije • Julije Nepot (de jure) • Romul Augustul (Usurper)

Istočno/ Bizantsko carstvo 395.–1204.	Arkadije • Teodozije II. • Pulherija • Marcijan • Leon I. • Leon II. • Zenon (prva vladavina) • Bazilisk suvl. sin Marko • Zenon (druga vladavina) • Anastazije I., bizantski car • Justin I. • Justinijan I. Veliki • Justin II. • Tiberije II. Konstantin • Mauricije suvl. sin Teodozije • Foka • Heraklije • Konstantin III. • Heraklona • Konstans II. • Konstantin IV. suvl. braća Heraklije i Tiberije i zatim Justinijan II. • Justinijan II. (prva vladavina) • Leoncije • Tiberije III. Apsimar • Justinijan II. (druga vladavima) suvl. sin Tiberije • Filipik Bardan • Anastazije II. • Teodozije III. • Leon III. Izaurijski • Konstantin V. Kopronim • Artabazd • Leon IV. Hazar • Konstantin VI. • Irena • Nikefor I. • Staurakije • Mihael I. Rangabe suvl. sin Teofilakt • Leon V. Armenac suvl. Konstantin kao mlađi car • Mihael II. Amorijski • Teofil • Mihael III. Pijanica • Bazilije I. Makedonac • Leon VI. Mudri • Aleksandar • Konstantin VII. Porfirogenet • Roman I. Lakapen suvl. sinovi Kristofor, Stjepan i Konstantin kao mlađi suvladari • Roman II. • Nikefor II. Foka • Ivan I. Cimisk • Bazilije II. • Konstantin VIII. • Zoja (prva vladavina) i Roman III. Argir • Zoja (prva vladavina) i Mihael IV. Paflagonac • Mihael V. Kalafat • Zoja (druga vladavina) suvl. Teodora III. • Zoja (druga vladavina) i Konstantin IX. Monomah • Konstantin IX. Monomah (jedini vladar) • Teodora III. • Mihael VI. Stratiotik • Izak I. Komnen • Konstantin X. Duka • Roman IV. Diogen • Mihael VII. Duka suvl. braća Andronik i Konstant i sin Konstantin • Nikefor III. Botanijat • Aleksije I. Komnen • Ivan II. Komnen suvl. Aleksije Komnen • Manuel I. Komnen • Aleksije II. Komnen • Andronik I. Komnen • Izak II. Angel • Aleksije III. Angel • Aleksije IV. Angel • Nikola Kanab kao uzurpator izabran u bizantskom Senatu • Aleksije V. Duka Murzuful

Nicejsko Carstvo 1204.–1261.	Konstantin Laskaris • Teodor I. Laskaris • Ivan III. Duka Vatac • Teodor II. Duka Laskaris • Ivan IV. Duka Laskaris

Istočno/ Bizantsko carstvo 1261.–1453.	Mihael VIII. Paleolog • Andronik II. Paleolog suvl. Mihael IX. Paleolog • Andronik III. Paleolog • Ivan V. Paleolog • Ivan VI. Kantakuzen suvl. Ivan V. Paleolog i Matej Kantakuzen • Ivan V. Paleolog • Andronik IV. Paleolog • Ivan VII. Paleolog • Andronik V. Paleolog • Manuel II. Paleolog • Ivan VIII. Paleolog • Konstantin XI. Paleolog

Kurziv obično uzurpatora ili suvladara.

Nedovršeni članak Andronik IV. Paleolog koji govori o vladaru treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima uređivanja Hrvatske internetske enciklopedije.