Altair
Izvor: Hrvatska internetska enciklopedija
 | |
| Položaj na nebu Epoha J2000 | |
|---|---|
| Zviježđe | Orao |
| Rektascenzija | 19h 50m 47.0s |
| Deklinacija | +08° 52' 06" |
| Prividna magnituda (V) | 0.77 |
| Karakteristike | |
| Spektralni tip | A7 IV-V |
| U−B indeks boje | 0.08 |
| B−V indeks boje | 0.22 |
| Tip promjenjive | None |
| Astrometrija | |
| Radijalna brzina (Rv) | -26.1 km/s |
| Prava brzina (μ) | RA: 536.82 mas/g Dec.: 385.54 mas/g |
| Paralaksa (π) | 194.97 ± 0.86 mas |
| Udaljenost | 16.72 ly (5.13 pc) |
| Apsolutna magnituda (MV) | 2.22 |
| Detalji | |
| Masa | 1.7 M☉ |
| Polumjer | 1.8 R☉ |
| Luminozitet | 10.7 L☉ |
| Temperatura | 7,550 K |
| Metalicitet | 200% Sunca |
| Rotacija | 6.5–10.4 sati |
| Starost | <109 g |
| Druge oznake | |
Altair (α Aquilae) je bijela zvijezda u zviježđu Orla, prividne veličine 0,77, udaljena 16,8 godina svjetlosti od nas. Temperature oko 7800°K, spektralnog tipa A7IV-V. Apsolutne veličine +2,20 je 11 puta sjajnija od Sunca. Stabilna zvijezda u kojoj se energija stvara fuzijom vodika u helij. Altair nije sferičnog oblika, već je spljošten na polovima zbog svoje velike brzine rotacije. Ostale interferometrijske studije s više teleskopa, koji rade u infracrvenom spektru, snimile su i potvrdile ovaj fenomen.