Luminoznost, snaga zračenja ili sjaj (oznaka L), u astronomiji, je energija koju zrači nebesko tijelo (na primjer zvijezda ili galaktika) u jedinici vremena. Najčešće se mjere vizualni sjaj (snaga zračenja u području vidljive svjetlosti) i bolometrijski sjaj (snaga zračenja svih elektromagnetskih valova ili valova nekih određenih valnih duljina). Mjerna jedinica sjaja jest vat (W), no često se sjaj nebeskih tijela uspoređuje sa sjajem Sunca L⊙ (L⊙ = 3,8 × 1026 W). Primjerice, sjaj Siriusa LS je 25,4 puta veći od sjaja Sunca: [1]
Luminoznost (luminozitet) je količina energije koju izrači tijelo u jedinici vremena. Luminoznošću mjerimo snagu zračenja svemirskoga izvora. [2] Oznaka i jedinice: L {\displaystyle L} u jedinicama W.
Neka zvijezda polumjera R {\displaystyle R} ima površinsku temperaturu T {\displaystyle T} . Tada je njen luminozitet:
gdje je: σ {\displaystyle \sigma } - Stefan–Boltzmannova konstanta ili 5,670 400(40) × 10−8 J s−1 m−2 K−4.
Luminozitet je broj čestica koje se raspršuju po jedinici površine i u jedinici vremena. Oznaka i jedinice: L {\displaystyle L} u jedinicama m−2 s−1 ili, češće, b−1 s−1. Luminozitet je važno obilježje ubrzivača čestica. Integrirani luminozitet (jedinica m−2 ili b−1) opisuje luminozitet kojeg je ubrzivač isporučio u nekom vremenu i kad se pomnoži s udarnim presjekom nekog konkretnog procesa daje očekivani broj tih procesa za to vrijeme.