Esteri (njem. Essig-Äther, stari naziv za keton-eter) su u kemiji organske tvari u kojima organska grupa zamjenjuje jedan ili više atoma vodika u hidroksilnoj skupini. Kod estera hidroksilna skupina reagira s karboksilnom skupinom i nastaje nova skupina koja se naziva esterska -COO-. Najpoznatiji esteri su karboksilni esteri, no postoje i esteri alkohola i anorganskih kiselina, a jedan od najpoznatijih takvih je nitroglicerin. Nitroglicerin se dobiva reakcijom trovalentnog alkohola glicerola i dušične kiseline uz prisutnost sumporne kiseline.
Esteri nastali kemijskom reakcijom s karboksilnim kiselinama imaju opću formulu RCOOR’.
Nazivlje
Naziv estera tvori se tako da ime alkohola koji je stupio u reakciju stoji prvo tj. naziv alkilne skupine alkohola (npr. naziv alkilne skupine propanola je propil) tj. umjesto završetka -anol na osnovu imena alkohola doda se nastavak -il. Druga riječ u nazivu estera potječe od kiseline, a tvori se tako da se imenu kiseline makne nastavak -ska i doda nastavak -oat (npr. druga riječ u imenu estera butanske kiseline bila bi butanoat). Kod estera sa etanskom kiselinom često se umjesto etanoata koristi acetat, kod onih s metanskom kiselinom, formijat, kod estera sa butanskom kiselinom koristi se i butirat, a kod propanske kiseline koristi se i propionat. I kod alkohola postoje drugi nazivi pa se tako umjesto pentil, često zna naći i amil. alkohol (-ol -> -il) + karboksilne kiseline (-ska -> -oat)
Po redoslijedu opadajućeg prioriteta pri odabiru i imenovanju glavne karakteristične skupine, esteri su sedmi po redu razredni spojevi (slijedom COOH i C(O)O2H; zatim njihovi S- i Se-derivati, pa redom sulfonske, sulfinske, selenonske itd., fosfonske, arsonske itd. kiseline).[1]
Triacilglicerol
Triacilglicerol (Masti i ulja) su esteri koji sadrže tri hidroksilne skupine. Esteri se imenuju slično kao i soli. Triacilgliceroli su tvari netopljive ili slabo topljive u vodi (lipidi).
Esteri se mogu dobiti reakcijom kiseline (obično organske) i alkohola uz prisutnost sumporne kiseline kao katalizatora, iako ima i drugih načina dobivanja estera. Esterifikacija je povratna reakcija u kojoj se esterifikacija događa istovremeno s hidrolizom, pa je potrebno higroskopno sredstvo koje bi reakciji uzelo vodu.
Alkoholi + karboksilne kiseline ↔ ester + voda (esterifikacija)
Ester + voda ↔ alkoholi + karboksilne kiseline (hidroliza)
Mnogi esteri imaju specifičan miris, te se zbog toga većinom upotrebljavaju kao umjetne arome i u proizvodnji mirisa.
Metil butanoat – ananas, jabuka
Metil benzoat – voćni miris ylang-ylang
Etil formijat – rum
Etil butanoat – ananas, jagoda
Etil heksanoat – grožđe
Etil acetat - staro vino
Neki esteri
Prirodni esteri: U voću, mastima, uljima i loju
Uporaba estera: - u prehrambenoj i konditorskoj industriji - za proizvodnju otapala i plastičnih masa - za proizvodnju parfema
Metil formijat
Metil metanoat je bezbojna tekućina sa karakterističnim esterskim mirisom, lako isparava i ima malu površinsku napetost.
C2H4O2 O=COC
O H || | H- C -C-O-H | H
Dobivanje estera
Esteri se dobivaju:
- esterifikacijom metanola i etanoata:
HCOOH + CH3OH → HCOOCH3 + H2O
- industrijski (kombinacija metanola i ugljikovog monoksida):
CH3OH + CO → HCOOCH3
Primjenjuje se kao insekticid i za proizvodnju nekih lijekova.
Etil acetat (etil etanoat)
Bezbojna, lako zapaljiva tekućina sa karakterističnim, mirisom nalik na ljepila ili skidačima laka za nokte.
C4H8O2
CC(=O)OCC
CH3COOCH2CH3
- Ledište: -83.6°C
- Vrelište 73.1°C
Etil acetat je zapaljiv i iritira kožu.
Dobivanje
sintezom octene kiseline i etanola s prisutnošću jakih kiselina kao što je sumporna kiselina. CH3CH2OH + CH3COOH → CH3COOCH2CH3 + H2O
Primjenjuje se:
- kao otrov za ubijanje kukaca (u entomologiji; jer ubije kukca, ali ga ne uništi)
- u ljepilima i skidačima laka za nokte
- kao reagens za određivanje Angiotenzin konvertirajućeg enzima (ACE)