5 Astraea
5 Astraea
| |
---|---|
Otkriće | |
Otkrio | Karl Ludwig Hencke |
Datum otkrića | 8. prosinca 1845. |
Privremena oznaka | 1969 SE |
Kategorija | Glavni asteroidni pojas |
Orbitalni elementi Epoha 14. srpnja 2004. (JD 2453200.5) | |
Velika poluos | 384.877 Gm (2.574 AJ) |
Perihel | 310.509 Gm (2.076 AU) |
Afel | 459.245 Gm (3.070 AU) |
Ekscentricitet | 0.1923 |
Orbitalni period | 1507.279 d (4.13 a) |
Inklinacija | 5.36772° |
Longit. uzl. čv. | 141.690° |
Argument perihela | 357.536° |
Srednja anomalija | 75.005° |
Prosječna orbitalna brzina | 18.57 km/s |
Fizičke osobine | |
Dimenzije | 119.1 km |
Masa | ~1.8×1018 kg |
Gustoća | 2 ? g/cm³ |
Gravitacija na površini | ~0.033 m/s² |
Brzina oslobađanja | ~0.063 km/s |
Period rotacije | 0.700 00 d |
Spektralna klasa | asteroid S-tipa |
Albedo | 0.227 |
Prosječna površinska temperatura | ~167 K |
5 Astraea (Astræa u ranoj znanstvenoj literaturi) je veliki asteroid glavnog pojasa. Njegova je površina vrlo reflektivna, a po sastavu je vjerojatno mješavina željeza i nikla sa magnezijevim i željeznim silikatima.
Asteaea je peti otkriveni asteroid. Otkrio ga je Karl Ludwig Hencke (astronom amater zaposlen u poštanskom uredu), 8. prosinca 1845., dok je tražio asteroid Vestu. Henckeu je ovo bio prvi od dva otkrivena asteroida - drugi je bio 6 Hebe. Kralj Pruske dodijelio je Henckeu godišnju nagradu od 1200 maraka za ovo otkriće.[1]
Astraea je značajna po tome što je otkrivena punih 38 godina nakon otkrića prethodnog asteroida, Veste (otkrivena 1807.). Do tada se smatralo da postoje samo 4 asteroida - Ceres, Pallas, Juno i Vesta. Nakon otkrića Astraee, slijedile su otkrića tisuće drugih asteroida.
Do danas je zabilježena jedna okultacija zvijezde Astraeom, i to 2. veljače 1991.
Izvori[uredi]
- ↑ Astronomical Sport with Bigger and Better Telescopes, Jet Propulsion Laboratory, NASA, pristupljeno 1. studenog 2020. (engl.)
Vanjske poveznice[uredi]
- AN 23 (1846) 393 (in German)
- MNRAS 7 (1846) 27