Regije Republike Srpske

Regije Republike Srpske dijele zemljopisni prostor Republike Srpske. Ovisno od praktičnih potreba moguće je uvjetno podijeliti Republiku Srpsku na različite regije. Budući da su urbana središta glavne poluge i posrednici ukupnog razvitka Republike Srpske, ovaj prostor najčešće se diferencira primjenom tzv. čvorišno-funkcionalnog načela. Prema tome uvjetne granice regija određuju se gravitacijskim utjecajem glavnih urbanih i ujedno razvojnih središta. Jedan od najvažnijih ciljeva regionalizacije i politike regionalnog razvitka je što ravnomjerniji razvoj na razini republike, odnosno entiteta ili države. Pored funkcionalnih regija, moguće je izdvojiti i fizionomske regije, odnosno prirodno-zemljopisne oblasti Republike Srpske.

Funkcionalne regije

Čvorišno-funkcionalna regionalizacija Republike Srpske različito je napravljena u Prostornom planu Republike Srpske i u zemljopisnim udžbenicima. Po istom načelu, ali ponovo s drugačijim granicama regija napravljena je i organizacija sudstva na prostore koji su u nadležnosti okružnih sudova. Svoju diferencijaciju prostora ima i Policija Republike Srpske, te neka javna poduzeća u Republici Srpskoj kao što su Pošte Srpske, Telekom Srpske, Elektroprivreda Republike Srpske itd.

Regije prema Prostornom planu (2008.–2015.)

Mezoregija Prijedor
Mezoregija Banja Luka
1. Podregija Gradiška
2. Podregija Mrkonjić Grad
Mezoregija Doboj
Mezoregija Bijeljina
1. Podregija Zvornik
Mezoregija Istočno Sarajevo
1. Podregija Foča
Mezoregija Trebinje^[1]

Regije prema Prostornom planu (2015.–2025.)

Prema Prostornom planu, za kojeg je nadležno entitetsko ministarstvo za prostorno uređenje, građevinarstvo i ekologiju, Republika Srpska sastoji se od šest mazoregija i četiri subregije. Regije Republike Srpske u razini su s europskom razinom NUTS3.

Ta podjela na plansko-statističke regije uvjetovana je demografskom slikom i strukturom cijelog entiteta, prostornom raspodjelom stanovništva i njegovog kretanja između urbanih centara i ruralnog okruženja, fizičko-geografskom slikom područja i njegovom gospodarskom razvoju, visokom razinom pristupačnosti naseljenih mjesta i infrastrukturi, kvalitetom i količinom opremljenosti javno-socijalnih funkcija u centrima razvoja i ostalim naseljenim mjestima, povoljnim pravnim i administrativnim uvjetima za unapređenje prostornog razvoja, planskim pozicioniranjem urbanih centara u odgovarajućim strategijama razvoja Republike Srpske i kontekstu dosadašnjih planova za različite razine administracije, političkim okvirom i tradicijom područja.^[2]

Prema Prostornom planu Republike Srpske do 2025. godine, entitet se dijeli na sljedeće regije:^[3]

Naziv regije (naziv subregije)	Primarni regionalni centar	Sekundarni regionalni centar	Obuhvaćene jedinice lokalne samouprave
Regija Banja Luka (subregije Gradiška i Mrkonjić Grad)	Banja Luka	Gradiška i Mrkonjić Grad	Banja Luka, Gradiška, Jezero, Kneževo, Kotor Varoš, Srbac, Laktaši, Čelinac, Mrkonjić Grad, Petrovac, Prnjavor, Ribnik, Istočni Drvar, Kupres i Šipovo
Regija Prijedor	Prijedor	Novi Grad	Prijedor, Novi Grad, Kozarska Dubica, Krupa na Uni, Kostajnica i Oštra Luka
Regija Doboj	Doboj	Brod, Šamac, Derventa	Vukosavlje, Derventa, Doboj, Petrovo, Brod, Teslić, Šamac, Pelagićevo, Donji Žabar, i Modriča
Regija Bijeljina (subregija Zvornik)	Bijeljina	Zvornik	Bijeljina, Bratunac, Vlasenica, Zvornik, Lopare, Milići, Osmaci, Srebrenica, Ugljevik i Šekovići
Regija Istočno Sarajevo (subregija Višegrad)	Istočno Sarajevo	Višegrad	Višegrad, Pale, Rogatica, Rudo, Sokolac, Istočna Ilidža, Istočni Stari Grad, Istočno Novo Sarajevo, Han Pijesak i Trnovo
Regija Trebinje (subregija Foča)	Trebinje	Foča	Berkovići, Bileća, Gacko, Ljubinje, Nevesinje, Istočni Mostar, Trebinje, Foča, Kalinovik, Novo Goražde, Čajniče

Regije Republike Srpske prema Prostornom planu do 2025. godine