Starohebrejski jezik
Izvor: Hrvatska internetska enciklopedija
Starohebrejski jezik (ISO 639-3: hbo; drevni hebrejski), izumrli kanaanski jezik koji se između 2000 i 400. prije Krista govorila stara hebrejska plemena.
Upotrebljava se kao liturgijski jezik, a na njemu je pisana i židovska biblija, תַּנַ"ךְ (tanakh)[1], u kojoj je zapisana povijest židovskog naroda. Najvažniji joj je dio תּוֹרָה tora.
Literatura
- Jeff A. Benner, Ancient Hebrew Language and Alphabet