Risto Tošović
 |
Ovaj članak ili jedan njegov dio zahtijeva jezičnu i pravopisnu doradu. Članak treba preurediti u skladu s gramatičkim i/ili pravopisnim pravilima standardnoga hrvatskog jezika. |
 |
Potrebno je provjeriti točnost podataka u ovom članku.) |
 |
Ovaj članak ili dio članka, djelomično ili uopće nije preveden sa srpskog jezika. Slobodno pomozite u prijevodu vodeći računa o stilu i pravopisu. Izvornik se možda nalazi na popisu drugih jezika. |
Risto Tošović (Foča (Doboj, BiH), 23. ožujka 1923. − Beograd, 22. kolovoza 1986., srpski pjesnik
| Datum rođenja | 23. ožujka 1923. |
| Mjesto rođenja | Foča (Doboj, BiH) |
| Nagrade | Listopadska nagrada grada Beograda |
| Datum smrti | 22. kolovoza 1986. |
| Mjesto smrti | Beograd |
Životopis
Risto Tošović je rođen u Foči 23.03.1923. godine. Pjesnik, borac koji spada u prvu generaciju poslijeratnih pjesnika. Završio je osnovnu školu u Foči, a srednju tehničku školu pohađao je u Sarajevu. Pristupa naprednom omladinskom pokretu, te po izbijanju rata pristupa partizanima. Član SKOJ-a je postao 1938. godine. U partizanima je bio prvo borac, zatim komesar čete, onda član Pokrajinskog komiteta SKOJ-a za Bosnu i Hercegovinu i član Centralnog vijeća Narodne omladine Jugoslavije. U ratu je počeo i da piše. Njegove pjesme su objavljivane u toku ratnih godina u brigadnim i omladinskim listovima. Poslije rata Tošović obavlja niz odgovornih dužnosti. 1949. godine dolazi u Beograd gdje uređuje književni časopis 'Mladost', koji je na svojim stranicama afirmisao nekoliko generacija jugoslovenskih mladih pisaca. Potom postaje glavni urednik lista 'Književne novine' (1954-1957), a jedno vrijeme je na dužnosti generalnog sekretara Saveza književnika Jugoslavije. Od 1953. godine bio je urednik lista 'Politika', a glavni i odgovorni urednik lista NIN bio je od 1963. do 1968. godine. Sve do smrti bio je predsjednik srpske književne zadruge. Pisao je pjesme, koje su štampane u više antologija i zbornika savremenog jugoslovenskog pjesništva. Pjesme su prevođene na engleski, njemački, ruski, poljski, mađarski, rumunski i druge jezike. Osim pjesničkog stvaralaštva, Tošović se šezdesetih godina bavio i esejistikom. Esejističke tekstove i polemičke članke objavljivao je u listovima i časopisima.
Pored niza priznanja, Tošović je za književno stvaralaštvo dobio i Oktobarsku nagradu grada Beograda (1973). Umro je 1986. godine u Beogradu.
Bibliografija
- ¨Stihovi sa Košura¨ (Svjetlost, Sarajevo, 1948)
- ¨Cvijet na zgarištu¨ (Prosveta, Beograd, 1951)
- ¨Nespokojni prozori¨ (Novo pokolenje, Beograd, 1952)
- ¨Pohvala mirnom letu¨ (Prosveta, Beograd, 1961)
- ¨Trolisto lice¨ (Srpska književna zadruga, Beograd, 1986)
- ¨Tenkist i djevojka¨ (Novo pokolenje, Beograd, 1950)
- ¨Čovek i kamen¨ (Svjelost, Sarajevo, 1965)
- ¨Pesme¨ (Veselin Masleša, Sarajevo, 1969)
- ¨Nespokojni prozori¨ u ediciji Savremene književnosti naroda i narodnosti BiH u 50 knjiga, knjiga 22 (Svjetlost, Sarajevo, 1984/1985)
Izvori
Jeknić, Dragoljub (Nespokojni romantičar Risto Tošović)
Tošović, Risto (Pjesme, Svjetlost, Sarajevo, 1989).