Proluvijalni proces
 |
Ovaj članak ili dio članka, djelomično ili uopće nije preveden sa srpskog jezika. Slobodno pomozite u prijevodu vodeći računa o stilu i pravopisu. Izvornik se možda nalazi na popisu drugih jezika. |
 |
Ovaj članak ili dio članka nije pokriven izvorima. Pomozite Wikipediji navođenjem odgovarajućih knjiga, članaka u časopisima ili internetskih stranica. |
Proluvijalni proces je geomorfološki proces koji nastaje pri delovanju povremenih linijskih tokova na nerastvorljive stenske mase. Postepeno može nastati od deluvijalnog procesa, kada difuzni tokovi, koji se slivaju niz padinu, naiđu na veća ili manja linijska udubljenja, koja su orijentisana niz padinu. U njima se sakuplja veća količina vode, zbog čega se povećava njena kinetička energija, a što dovodi do proširenja i produbljavanja tih udubljenja. Konačan rezultat je prelazak difuznog toka vode u niz povremenih linijskih tokova.
Takođe, povremeni linijski tokovi mogu se javiti i kao veoma snažne bujice, nastale posle velikih padavina ili otapanja debljih snežnih pokrivača. Manji linijski tokovi, kao što su potoci, bilo stalni ili povremeni, dobijaju velike prilive vode i nastaju bujice.
Proluvijalni proces ima sve karakteristike zajedničke za padinske procese:
- razvija se na padinama,
- prostorno i vremenski je ograničen i obnovljiv je u kratkim vremenskim intervalima.
Razliku od deluvijalnog, pored linijskog, umesto površinskog delovanja, čini i znatno veća kinetička energija. Povećana energija je rezultat vrlo velikih količina vode i velike brzine njenog kretanja, posebno izraženih u slučaju bujica.