Legati su, u doba kasne republike, bili senatori, koji su služili pod vojnim zapovjednicima, i na čiju su preporuku bili imenovani od Senata. Pompej i Cezar su imenovali svoje legate, koji su imali propretorska ovlašćenja.
„”Uloga legata se jasno razlikuje od uloge zapovednika; prvi moraju sve raditi u skladu sa pravilima, dok drugi moraju, bez ograničenja, odlučivati o sveobuhvatnoj strategiji.””
(Caesar, BCiv 3. 51).
„“Jer je drugačija uloga legatova, a drugačija zapovjednikova; jedan sve radi po zapovjedi, a drugi može slobodno odlučivati najvažnije poslove.””
.
Car August je razvio ovu ideju tako što je, postavio legata, senatora konzularnog ranga, koji je kasnije imao titulu legatus Augusti propraetore, da upravlja svakom provincijom za koju je bio odgovoran, osim Egipta, koji je imao konjičke časnike. Svakom legijom u provinciji upravljao je senator sa pretorskim ovlašćenjima (lat. Legatus).