Smederevski sandžak: razlika između inačica

Izvor: Hrvatska internetska enciklopedija
Prijeđi na navigaciju Prijeđi na pretraživanje
Bot: Automatski unos stranica
 
m file->datoteka
 
Redak 4: Redak 4:
Smederevski sandžak osnovan je neposredno nakon pada Srpske despotovine ([[1459.]] godine). Nakon osmanskog osvajanja [[Beograd]]a ([[1521.]] godine) uprava Smederevskog sandžaka je premještena u Beogradsku tvrđavu. Do [[1541.]] godine Smederevski sandžak je bio u sastavu Rumelijskog, a od tada do kraja 17. stoljeća Budimskog beglerbegluka (poznatog i kao ejalet). Krajem 18. stoljeća Smederevski sandžak se dijelio u 12 [[nahija]], koje će ostati do izbijanja [[Prvi srpski ustanak|Prvog srpskog ustanka]]: [[beograd]]sku, [[smederevo|smederevsku]], [[požarevac|požarevačku]], [[ćuprija|ćuprijsku]], [[jagodina|jagodinsku]], [[kragujevac|kragujevačku]], [[užice|užičku]], [[valjevo|valjevsku]], [[šabac|šabačku]], rudničku, sokosku i boravičku.
Smederevski sandžak osnovan je neposredno nakon pada Srpske despotovine ([[1459.]] godine). Nakon osmanskog osvajanja [[Beograd]]a ([[1521.]] godine) uprava Smederevskog sandžaka je premještena u Beogradsku tvrđavu. Do [[1541.]] godine Smederevski sandžak je bio u sastavu Rumelijskog, a od tada do kraja 17. stoljeća Budimskog beglerbegluka (poznatog i kao ejalet). Krajem 18. stoljeća Smederevski sandžak se dijelio u 12 [[nahija]], koje će ostati do izbijanja [[Prvi srpski ustanak|Prvog srpskog ustanka]]: [[beograd]]sku, [[smederevo|smederevsku]], [[požarevac|požarevačku]], [[ćuprija|ćuprijsku]], [[jagodina|jagodinsku]], [[kragujevac|kragujevačku]], [[užice|užičku]], [[valjevo|valjevsku]], [[šabac|šabačku]], rudničku, sokosku i boravičku.


[[File:Belgrade pashaluk.png|center|thumb|350px]]
[[Datoteka:Belgrade pashaluk.png|center|thumb|350px]]


[[Kategorija:Srbija u Osmanskom Carstvu]]
[[Kategorija:Srbija u Osmanskom Carstvu]]
[[Kategorija:Sandžaci Osmanskog Carstva]]
[[Kategorija:Sandžaci Osmanskog Carstva]]
[[Kategorija:Povijest Beograda]]
[[Kategorija:Povijest Beograda]]

Posljednja izmjena od 8. svibanj 2022. u 07:14

Ovaj članak dio je serije o
povijesti Srbije

Rana povijest
Srbija prije dolaska Srba
Srbija prije Rimljana
Srbija pod Rimljanima
Dolazak Srba na Balkan
Srednji vijek
Srednjovjekovna Srbija
Raška
Povijest Srbije prije Nemanjića
Srbija za prvih Nemanjića
Srpsko Carstvo
Bitka na Kosovu polju
Srpska Despotovina
Osmansko Carstvo
Srbija u Osmanskom Carstvu
Smederevski sandžak
Velika seoba Srba
Srbija od 1718. – 1739.
Prvi srpski ustanak
Drugi srpski ustanak
Srpska monarhija
Kneževina Srbija
Kraljevina Srbija
Versajska Jugoslavija
Srbija u prvoj Jugoslaviji
Drugi svjetski rat
Travanjski rat
Nedićeva Srbija
Četnici
Druga Jugoslavija
Socijalistička Republika Srbija
Savezna Republika Jugoslavija
Velikosrpska agresija na Hrvatsku i BiH
Rat na Kosovu
NATO-ovo bombardiranje SRJ
Moderna Srbija
Srbija i Crna Gora
Republika Srbija

Beogradski pašaluk je domaći kolokvijalni naziv za upravnu jedinicu Osmanskog Carstva u kojoj je izbio Prvi srpski ustanak, a čiji je javni naziv zapravo bio Smederevski sandžak. Među Turcima Osmanlijama Smederevski sandžak je također bio poznat i kao oblast Morava. Na osnovu današnjih procjena Smederevski sandžak je u trenutku izbijanja Prvog srpskog ustanka imao oko 400.000 stanovnika, od kojih su oko 40-50.000 bili muslimani. Zabuna u vezi službenog naziva Smederevskog sandžaka je jedan od velikih propusta srpske historiografije, a povijesno netočan naziv Beogradski pašaluk je kasnije našao put i do stranih povjesničara.

Smederevski sandžak osnovan je neposredno nakon pada Srpske despotovine (1459. godine). Nakon osmanskog osvajanja Beograda (1521. godine) uprava Smederevskog sandžaka je premještena u Beogradsku tvrđavu. Do 1541. godine Smederevski sandžak je bio u sastavu Rumelijskog, a od tada do kraja 17. stoljeća Budimskog beglerbegluka (poznatog i kao ejalet). Krajem 18. stoljeća Smederevski sandžak se dijelio u 12 nahija, koje će ostati do izbijanja Prvog srpskog ustanka: beogradsku, smederevsku, požarevačku, ćuprijsku, jagodinsku, kragujevačku, užičku, valjevsku, šabačku, rudničku, sokosku i boravičku.