Anodička oksidacija: razlika između inačica
m Bot: Automatska zamjena teksta (-{{Cite book +{{Citiranje knjige) |
m bnz |
||
| Redak 1: | Redak 1: | ||
[[Datoteka:Cheap carabiners.JPG|right|thumb|Anodički oksidirani aluminijski karabineri, nakon anodizacije dodatno obojeni organskim bojilima.]] | |||
[[Datoteka:Forming of tantalum electrolytic capacitor DE.svg|thumb|right|Shematski prikaz anodičke oksidacije [[tantal (element)|tantala]].]] | [[Datoteka:Forming of tantalum electrolytic capacitor DE.svg|thumb|right|Shematski prikaz anodičke oksidacije [[tantal (element)|tantala]].]] | ||
Posljednja izmjena od 1. svibanj 2022. u 03:10
Anodička oksidacija ili anodizacija proces je u kojem se elektrokemijskim putem podebljava prirodan oksidni sloj na metalnim predmetima. Najčešće se vrši na aluminiju (eloksiranje), titanu, niobiju, tantalu, magneziju te cinku i nehrđajućem čeliku. U slučaju aluminija se dobiveni sloj može i obojiti organskim bojama ili anorganskim pigmentima, no postoje i procesi kod kojih boje nastaju već za vrijeme oksidacije.U slučaju titanija , niobija,tantala i nehrđajućeg čelika radi se o interferencijskim bojama,za razliku od aluminija gdje se oksidni sloj oboji posebnim bojiteljima.
Povijest[uredi]
Prvi su postupci za anodičku oksidaciju aluminija razvijeni dvadesetih godina prošlog stoljeća ( 1923. Begough - Stuart postupak koji koristi kromnu kiselinu,1923. japanski postupak koji koristi oksalnu kiselinu ,1927. Gower i O Brienov postupak koji koristi sumpornu kiselinu ).
Dodatna literatura[uredi]
- Sheasby, P. G.; Pinner, R. (2001.). The Surface Treatment and Finishing of Aluminum and its Alloys. svezak 2 (šesto izdanje ed.). Materials Park, Ohio & Stevenage, UK: izdavač: ASM International & Finishing Publications. ISBN 0-904477-23-1 nevaljani ISBN
- Averjanov,E.E. Spravočnik po anodirovanio,Moskva 1988.
- Kawai,S. Anodizing and Coloring of Aluminum Alloys,Warrington 2002.
Vanjske poveznice[uredi]
|
Ovo je osnova ili početak budućeg članka. Pomozite Wikipediji i dopunite ga. |