Razlika između inačica stranice »Eugène Viollet-le-Duc«
(Bot: Automatski unos stranica) |
m (Bot: Automatska zamjena teksta (-{{cite web +{{Citiranje weba)) |
||
Redak 14: | Redak 14: | ||
|djela = <br>''[[Opatija Vézelay]]'', ''[[Katedrala Notre-Dame u Parizu]]''<br>''[[Bazilika Saint-Denis]], ''[[Bazilika Saint-Sernin]]''<br>''[[Utvrda Carcassonne]]'', itd. | |djela = <br>''[[Opatija Vézelay]]'', ''[[Katedrala Notre-Dame u Parizu]]''<br>''[[Bazilika Saint-Denis]], ''[[Bazilika Saint-Sernin]]''<br>''[[Utvrda Carcassonne]]'', itd. | ||
}} | }} | ||
'''Eugène Emmanuel Viollet-le-Duc''' ([[Pariz]], [[27. siječnja]] [[1814.]] - [[Lausanne]], [[17. rujna]] [[1879.]]), jedan je od najpoznatijih francuskih [[arhitekt|arhitekata]] 19. stoljeća, naročito poznat po svojim rekonstrukcijama [[Srednji vijek|srednjovjekovnih]] crkava i dvoraca.<ref>{{ | '''Eugène Emmanuel Viollet-le-Duc''' ([[Pariz]], [[27. siječnja]] [[1814.]] - [[Lausanne]], [[17. rujna]] [[1879.]]), jedan je od najpoznatijih francuskih [[arhitekt|arhitekata]] 19. stoljeća, naročito poznat po svojim rekonstrukcijama [[Srednji vijek|srednjovjekovnih]] crkava i dvoraca.<ref>{{Citiranje weba|url=https://www.lepoint.fr/culture/eugene-viollet-le-duc-le-prince-des-architectes-honore-par-un-doodle-27-01-2014-1784631_3.php |title=Eugène Viollet-le-Duc, inventeur du kitsch et roi de Google}} {{fra oznaka}}</ref> | ||
Početkom tridesetih godina 19. stoljeća, pokrenut je pravi val rekonstruiranja [[Srednji Vijek|srednjovjekovnog]] francuskog arhitektonskog naslijeđa. [[Prosper Mérimée]], jedan od nositelja tog pokreta i državni upravitelj nacionalnih spomenika Francuske Republike, zatražio je od Viollet-le-Duca, po povratku s jednog studijskog putovanja po [[Italija|Italiji]], da predvodi restauratorske pokrete, poput [[opatija Vézelay|opatije u Vézelay]]u. Taj rad označit će početak jednog dugog niza restauratorskih pothvata. Njegov najpoznatiji restauratorski pokret je obnova pariške [[Katedrala Notre-Dame u Parizu|pariške katedrale Notre-Dame]]. | Početkom tridesetih godina 19. stoljeća, pokrenut je pravi val rekonstruiranja [[Srednji Vijek|srednjovjekovnog]] francuskog arhitektonskog naslijeđa. [[Prosper Mérimée]], jedan od nositelja tog pokreta i državni upravitelj nacionalnih spomenika Francuske Republike, zatražio je od Viollet-le-Duca, po povratku s jednog studijskog putovanja po [[Italija|Italiji]], da predvodi restauratorske pokrete, poput [[opatija Vézelay|opatije u Vézelay]]u. Taj rad označit će početak jednog dugog niza restauratorskih pothvata. Njegov najpoznatiji restauratorski pokret je obnova pariške [[Katedrala Notre-Dame u Parizu|pariške katedrale Notre-Dame]]. |
Trenutačna izmjena od 06:01, 17. studenoga 2021.
- PREUSMJERI Predložak:Infookvir likovni umjetnik
Eugène Emmanuel Viollet-le-Duc (Pariz, 27. siječnja 1814. - Lausanne, 17. rujna 1879.), jedan je od najpoznatijih francuskih arhitekata 19. stoljeća, naročito poznat po svojim rekonstrukcijama srednjovjekovnih crkava i dvoraca.[1]
Početkom tridesetih godina 19. stoljeća, pokrenut je pravi val rekonstruiranja srednjovjekovnog francuskog arhitektonskog naslijeđa. Prosper Mérimée, jedan od nositelja tog pokreta i državni upravitelj nacionalnih spomenika Francuske Republike, zatražio je od Viollet-le-Duca, po povratku s jednog studijskog putovanja po Italiji, da predvodi restauratorske pokrete, poput opatije u Vézelayu. Taj rad označit će početak jednog dugog niza restauratorskih pothvata. Njegov najpoznatiji restauratorski pokret je obnova pariške pariške katedrale Notre-Dame.
Osim restauracijskih pokreta, Viollet-le-Duc postat će jedan od utemeljetilja moderne arhitekture, svojim teorijskim djelom Entretiens sur l'architecture (Razgovori o arhitekturi), i bivajući učiteljem brojnih arhitekata moderne: Victor Horta, Hector Guimard, Henri Sauvage, Émile Gallé et l'École de Nancy, Eugène Grasset, Antoni Gaudí, Hendrik Petrus Berlage, Louis Sullivan, Frank Lloyd Wright, Le Corbusier, Auguste Perret, l’École de Barbizon, i drugih.
Neke od restauracija:
- Zgrade općina:
Djela
- Rječnik francuske arhitekture od 11. do 16. stoljeća (1854. do 1868.) ;
- Rječnik graditeljstva od karolinga do renesanse (1858. do 1870.) ;
- Uvod u arhitekturu (2 toma) (1858.-1872.).
- Opis dvorca u Coucyju (1875.)(Wikisource)
- Opis dvorca u Pierrefondsu (1857.)(Wikisource)
- Stari grad Carcassone (1888.)(Wikisource)