Razlika između inačica stranice »55 Cancri«

Izvor: Hrvatska internetska enciklopedija
Skoči na:orijentacija, traži
(Bot: Automatski unos stranica)
 
m (Bot: Automatska zamjena teksta (-<!--(.*?)--> +))
 
Redak 1: Redak 1:
<!--'''55 Cancri'''-->{{Starbox begin  
{{Starbox begin  
  | name = 55 Cancri
  | name = 55 Cancri
  }}
  }}

Trenutačna izmjena od 22:12, 1. siječnja 2022.

55 Cancri
Položaj na nebu
Epoha J2000
Zviježđe Rak
Rektascenzija 08h 52m 35,81s (55 Cancri A)
08h 52m 40,9s (55 Cancri B)
Deklinacija +28° 19′ 51,0″ (55 Cancri A)
+28° 19′ 59″ (55 Cancri B)
Prividna magnituda (V) 5,95 (55 Cancri A)
13,5 (55 Cancri B)
Karakteristike
Spektralni tip G8V / M3.5-4V
U−B indeks boje 0,86 / 1,21
B−V indeks boje 0,65 / 1,66
Tip promjenjive -
Astrometrija
Radijalna brzina (Rv) 27,3 km/s
Prava brzina (μ) RA: -485,80 ± 0,97 mas/g
Dec.: -234,05 ± 0,68 mas/g
Paralaksa (π) 81,03 ± 0,75 ± mas
Udaljenost 40,3 ± 0,4 ly (40,3 ± 0,4 pc)
Apsolutna magnituda (MV) 5,46 / 12,66
Detalji
Masa 0,95 ± 0,1 / 0,13 M
Polumjer 1,152 ± 0,035 / 0,30 R
Luminozitet 0,63 / 0,0076 L
Temperatura 5373 ± 9,7 K
Metalicitet -
Rotacija 42,2
Starost (7,4 – 8,7) x 109 g

55 Cancri (katalogiziran i kao Rho1 Cancri; kraće 55 Cnc), dvojna zvijezda od Zemlje udaljena oko 41 svjetlosnu godinu u zviježđu Rak. Sustav se sastoji od zvijezde G tipa te manjeg crvenog patuljka međusobno udaljenih više od 1000 AJ.

Udaljenost i vidljivost

Sustav 55 Cancri nalazi se relativno blizu našem Sunčevom sustavu: astrometrijski satelit Hipparcos izmjerio je paralaksu od 55 Cancri A na 81,03 lučnih sekundi što odgovara udaljenosti od 12,3 parseka odnosno 40,3 svjetlosnih godina. 55 Cancri A ima prividnu magnitudu od 5,95 što ga čini vidljivim ako se promatra kroz dvogled. Golom oku teško je vidljiv i to samo pri jako tamnom nebu. Crveni patuljak 55 Cancri B ima magnitudu 13,5 zbog čega je vidljiv samo pomoću teleskopa.

Osobine

Glavna zvijezda 55 Cancri A je žuti patuljak glavnog niza, spektralnog tipa G8V. Manja u radijusu te neznatno manje masivna od našeg Sunca, hladnija je i manje luminozitetna. Zvijezda ima male ili gotovo nikakve varijabilnosti te samo niske emisije iz kromosfere.[1]

55 Cancri A je od našeg Sunca bogatija elementima koji su teži od helija, s 186% sunčeve količine željeza; zbog toga se klasificira rijetkom "metalom super-bogatom" zvijezdom.[1] Obilje metala dovodi do toga da je procjena zvijezdine starosti i mase otežena budući su evolucijski modeli za takve zvijezde nedovoljno definirani. Jedna procjena na osnovu kromosferske aktivnosti sugerira starost od 5,5 milijardi godina[2] dok su druge studije polučile procjene od 7,4 do 8,7 milijardi godina.[3]

55 Cancri B je crveni patuljak na procjenjenoj udaljenosti od 1065 AJ od primarne zvijezde,[4] te je mnogo manje masivan i luminozitetan od našeg Sunca. Postoje indikacije prema kojem je 55 Cancri B zapravo sam po sebi dvojna zvijezda iako je ovo za sada nesigurno.[5]

Planetarni sustav

Planet
(redoslijed od zvijezde)
Masa
masa Jupitera
Velika poluos
(AJ)
Ophodno vrijeme
(dani)
Ekscentricitet
e
0,027 MJ
0,016
0,74
0,17 ± 0,04
b
≥ 0,83 MJ
0,11
14,65
0,010 ± 0,003
c
≥ 0,17 MJ
0,24
44,36
0,005 ± 0,003
f
≥ 0,16 MJ
0,78
259,8 ± 0,5
0,30 ± 0,05
d
≥ 3,82 ± 0,04 MJ
5,74 ± 0,04
5169 ± 53
0,014 ± 0,009

Izvori

  1. 1,0 1,1 Marcy, Geoffrey W. et al. (2002.). "A planet at 5 AU Around 55 Cancri". The Astrophysical Journal 581 (2): 1375 – 1388. http://adsabs.harvard.edu/abs/2002ApJ...581.1375M 
  2. Saffe, C. et al. (2005.). "On the Ages of Exoplanet Host Stars". Astronomy and Astrophysics 443 (2): 609 – 626. http://adsabs.harvard.edu/abs/2005A&A...443..609S 
  3. Mamajek, Eric E.; Hillenbrand, Lynne A. (2008.). "Improved Age Estimation for Solar-Type Dwarfs Using Activity-Rotation Diagnostics". The Astrophysical Journal 687 (2): 1264 – 1293. http://adsabs.harvard.edu/abs/2008ApJ...687.1264M 
  4. Eggenberger, A. et al. (2003.). "Planets in Binaries". Scientific Frontiers in Research on Extrasolar Planets 294: 43 - 46. http://adsabs.harvard.edu/abs/2003ASPC..294...43E 
  5. Raghavan, Deepak et al. (2006.). "Two Suns in The Sky: Stellar Multiplicity in Exoplanet Systems". The Astrophysical Journal 646 (1): 523 - 542. http://adsabs.harvard.edu/abs/2006ApJ...646..523R