Kuća slavnih talijanskog nogometa

Izvor: Hrvatska internetska enciklopedija
Skoči na:orijentacija, traži

Kuća slavnih talijanskog nogometa (talijanski: Hall of Fame del calcio italiano), koju je ustanovio Talijanski nogometni savez (FIGC), smještena je u Muzeju nogometa u firentinskoj četvrti Coverciano.[1] Njen je cilj da promovira naslijeđe, povijest, kulturu i vrijednosti talijanskoga nogometa.[1] Od 2011. novi članovi bivaju primani svake godine, a podijeljeni su u kategorije: talijanski nogometaš, talijanski trener, talijanski veteran, talijanski sudac, talijanski dužnosnik, strani nogometaš i postumna počast.[1] Godine 2014. dodana je kategorija ženski nogomet,[2][3] a 2018. ustanovljena je kategorija nagrada za fair play "Davide Astori" u počast tadašnjem nogometašu Fiorentine koji je iznenada preminuo 4. ožujka 2018. pred utakmicu protiv Udinesea, kao i specijalna nagrada.[4]

Prijam po godinama

Godina Talijanski nogometaš Talijanski trener Talijanski veteran Talijanski sudac Talijanski dužnosnik Strani nogometaš Ženski nogomet Postumna počast Nagrada za fair play "Davide Astori" Specijalna nagrada
2011.[2] Roberto Baggio Marcello Lippi,
Arrigo Sacchi
Luigi Riva Pierluigi Collina Adriano Galliani Flag of France.svg Michel Platini kategorija nije postojala Ottorino Barassi, Enzo Bearzot, Fulvio Bernardini, Giovanni Ferrari, Artemio Franchi, Giovanni Mauro, Giuseppe Meazza, Silvio Piola, Vittorio Pozzo, Gaetano Scirea, Ferruccio Valcareggi kategorija nije postojala kategorija nije postojala
2012.[2] Paolo Maldini Giovanni Trapattoni Dino Zoff Luigi Agnolin, Paolo Casarin Giampiero Boniperti Flag of the Netherlands.svg Marco van Basten Concetto Lo Bello, Valentino Mazzola, Nereo Rocco, Angelo Schiavio
2013.[2] Franco Baresi Fabio Capello Gianni Rivera Sergio Gonella, Cesare Gussoni Massimo Moratti Flag of Argentina.svg Gabriel Batistuta Eraldo Monzeglio
2014.[2] Fabio Cannavaro Carlo Ancelotti Sandro Mazzola Stefano Braschi Giuseppe Marotta Flag of Argentina.svg Diego Maradona Carolina Morace Giacomo Bulgarelli, Carlo Carcano, Ferruccio Novo
2015.[2] Gianluca Vialli Roberto Mancini Marco Tardelli Roberto Rosetti Corrado Ferlaino Flag of Brazil.svg Ronaldo Patrizia Panico Umberto Agnelli, Giacinto Facchetti, Helenio Herrera
2016.[2] Giuseppe Bergomi Claudio Ranieri Paolo Rossi nije dodijeljena (oduzeta Grazianu Cesariju)[5] Silvio Berlusconi Flag of Brazil.svg Paulo Roberto Falcão Melania Gabbiadini Giulio Campanati, Cesare Maldini, Nils Liedholm
2017.[6] Alessandro Del Piero Osvaldo Bagnoli Bruno Conti nije dodijeljena Sergio Campana Flag of the Netherlands.svg Ruud Gullit Elisabetta Vignotto Stefano Farina, Italo Allodi, Renato Dall'Ara, Árpád Weisz
2018.[4] Francesco Totti Massimiliano Allegri Giancarlo Antognoni Nicola Rizzoli Antonio Matarrese Flag of Argentina.svg Javier Zanetti Milena Bertolini Amedeo Amadei, Giuseppe Viani Igor Trocchia Gianni Brera
2019.[7] Andrea Pirlo Carlo Mazzone Gabriele Oriali Alberto Michelotti Antonio Percassi Flag of Poland.svg Zbigniew Boniek Sara Gama Pietro Anastasi, Luigi Radice Mattia Agnese, Romelu Lukaku nije dodijeljena

Izvori

  1. 1,0 1,1 1,2 "Le stelle". Vivo Azzurro. 21. ožujka 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 "'Hall of Fame del calcio italiano', si aprono le porte per altre 10 stelle". Vivo Azzurro. 20. listopada 2014. Pristupljeno 22. listopada 2014.
  3. "Hall of fame, 10 new entry: con Vialli e Mancini anche Facchetti e Ronaldo". La Gazzetta dello Sport. 27. listopada 2015. Pristupljeno 27. listopada 2015.
  4. 4,0 4,1 "Totti, Zanetti e Allegri tra i premiati dell’8ª edizione della ‘Hall of Fame del calcio italiano’". FIGC. 19. veljače 2019. Pristupljeno 20. svibnja 2019.
  5. "'Hall of Fame del Calcio Italiano': revocato il riconoscimento conferito a Graziano Cesari". FIGC. 11. studenoga 2016. Pristupljeno 12. studenoga 2016.
  6. "Del Piero, Gullit, Conti e altre 7 leggende entrano nella 'Hall of Fame del calcio italiano'". Vivo Azzurro. 5. prosinca 2017. Pristupljeno 5. prosinca 2017.
  7. "Pirlo, Mazzone, Boniek in Hall of Fame". Football Italia. 5. veljače 2020. Pristupljeno 7. veljače 2020.

Vanjske poveznice