Arbereški jezik (ISO 639-3: aae; ostali nazivi za njega: italo-albanian, albanian, arber, arbresh, arnaut, škip, shqipēri, shquipni, arbëreshë albanian, arbëreshë, albanesisch, arbërerisht, arberés), jedan od četiri člana albanskog makrojezika[1], nastao od toskijskog kojim danas govore albanski Arbereši na jugu Italije u Kalabriji, Apuliji, Basilicati, Moliseu i na Siciliji.
Predstavnik toskijske podskupine albanskih jezika. Njime govore potomci Albanaca koji su u 15. stoljeću izbjegli pred otomanskom invazijom. Nema službenog statusa i ne uči se u školama. Govornici ga koriste kod kuće, a u kontaktima s Talijanima, rabe talijanski.
Postoji više dijalekata nazvanih prema lokalitetu kalabrijski albanski [aae-cal], centralnoplaninski albanski [aae-cen], sicilijanski albanski [aae-sic], Campo Marino albanski [aae-cam]; moliški albanski[2].
80.000 (L. Newmark); 260.000 etničkih (1976 M. Stephens).
Izvori
- ↑ Italy. Inačica izvorne stranice arhivirana 10. srpnja 2004.. http://198.62.75.1/www3/ethno/Ital.html Pristupljeno 9. srpnja 2009.
- ↑ Ethnologue (16th)