Alfons Aragonski i Escobarski (šp. Alfonso (Alonso) de Aragón y Escobar) (Olmedo, Valladolid, 1417. – Linares, Jaén, 1485.) bio je španjolski plemić, grof Cortesa i Ribagorze te vojvoda Villahermose.[1]
Njegov otac je bio kralj Aragonije Ivan II. Alfons je rođen prije negoli je njegov otac došao na prijestolje, a rodila ga je Ivanova priležnica, Leonora de Escobar.
Polubrat mu je bio kralj Ferdinand II. Katolički, suprug kraljice Izabele I.
Djeca
1477. Alfons se oženio gospom Leonorom de Sotomayor y Portugal. Ona je bila kći Izabele Portugalske i njezina supruga, Ivana de Sotomayora.
Alfonsova djeca s Leonorom:
- Ferdinand (1478. – 1481.), nazvan po polustricu
- Alfons de Aragón y de Sotomayor (vojvoda)
- Marija de Aragón y de Sotomayor (Zaragoza, 1485. – Piombino, 1513.)
Alfons je imao nekoliko ljubavnica. Sa ženom znanom kao María Junquers, dobio je kćer Leonoru i sina Ivana,[2] dok mu je Židovka Estenga Conejo (María Sánchez Cornejo nakon što se preobratila na katoličanstvo) rodila biskupa Alonsa, redovnicu Catalinu i plemića Fernanda.
Elvira Maldonado je Alfonsu rodila opata Enriquea.[3]
Izvori
- ↑ Menache, Sophia (1987). Una personificación del ideal caballeresco en el medievo tardío: Don Alonso de Aragón. Anales de la Universidad de Alicante. Historia Medieval (6). ISSN 0212-2480.
- ↑ Iglesias Costa, Manuel (2001). Instituto de Estudios Altoaragoneses, Historia del condado de Ribagorza. Huesca. ISBN 84-8127-121-7.
- ↑ Navarro Latorre, José (1982). «Don Alonso de Aragón, la "espada" o "lanza" de Juan II». Revista de Historia Jerónimo Zurita (41-42): 159-204. ISSN 0214-0993.