Antimonovo bjelilo
| Antimonovo bjelilo Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:i18n' not found. | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| IUPAC nomenklatura | Antimonov(III) oksid | ||||
| Ostala imena | Antimonovo bjelilo | ||||
| Identifikacijski brojevi | |||||
| Osnovna svojstva | |||||
| Molarna masa | 291,518 g·mol−1 | ||||
| Izgled | Bijela krutina | ||||
| Gustoća |
5,2 g·cm−3 α-oblik | ||||
| Talište | 656 °C | ||||
| Vrelište | 1 425 °C | ||||
| Topljivost u vodi |
370 ± 37 µg/L (između 20,8°C i 22,9°C) | ||||
| Struktura | |||||
| Oblik molekule | Kubični kristalni sustav (α) < 570 °C Ortorompski kristalni sustav (β) > 570 °C | ||||
| Sigurnosne upute | |||||
| |||||
| SI-sustav mjernih jedinica korišten je gdje god je to moguće. Ukoliko nije drugačije naznačeno, upisane vrijednosti izmjerene su pri standardnim uvjetima. | |||||
| Portal:Kemija | |||||
Antimonovo bjelilo ili antimonov(III) oksid, Sb2O3, pojavljuje se kao mineral valentinit (antimonov cvijet) i senarmontit, služi u proizvodnji emajla, bijelog stakla, kao bijeli pigment i u galvanotehnici. [1]
Dobivanje
Antimon(III) oksid Sb4O6 može se dobiti prženjem rude antimona uz ograničen pristup zraka ili djelovanjem pregrijane pare na rudu. Međutim, antimon(III) oksid u obliku finog praha, koji može služiti kao pigment (antimonovo bjelilo), proizvodi se oksidacijom rastaljenog metalnog antimona na zraku ili kisiku. Tako dobiveni tehnički proizvod sadrži obično oko 99% antimon(III) oksida uz primjese drugih antimonovih oksida, te oksida željeza, olova, arsena i tako dalje. To je bijeli kristalni prah gustoće od 5 200 do 5 800 kg/m3, koji grijanjem požuti, a hlađenjem opet poprima bijelu boju. Kiseline i alkalije otapaju ga uz stvaranje soli.
Primjena
Antimon(III) oksid upotrebljava se u manjem obujmu kao bijeli pigment, većinom u smjesi s titanijevim dioksidom kojemu poboljšava svojstva. Služi i u industriji stakla, keramike i emajla. Međutim, najvažnije je svojstvo antimon(III) oksida da u prisutnosti klora guši plamen i spriječava gorenje. To se svojstvo ispoljuje prilikom izgaranja materijala koji sadrže klorne spojeve i kojima je antimon(III) oksid primiješan ili je na njih nanesen. Zbog toga se on primjenjuje u pripravi sredstava otpornih prema vatri koja služe za ličenje drva i metala. Kao veziva u tim sredstvima služe sintetske smole koje sadrže klor (klorkaučuk, klorirani alkidi, PVC). Osim toga, antimon(III) oksid dodaje se i drugim materijalima (gumi, plastičnim masama, tekstilu) pri izradi proizvoda otpornih prema vatri, što je posebno izraženo u vojnoj industriji (na primjer za negorive cerade i slično). [2]
 |
-oxide-senarmontite-xtal-2004-3D-balls.png) |
-oxide-valentinite-xtal-2004-3D-balls.png) |