Srednjoniskonjemački jezik
Izvor: Hrvatska internetska enciklopedija
Srednjodonjonjemački jezik (ISO 639-3: gml; srednjosaksonski, mittelniederdeutsch), povijesni zapadnogermanski jezik koji se razvio od starosaksonskog [osx]. Govorio se u Srednjem vijeku između 1100 i 1400 u sjevernoj njemačkoj. s
Njegovi potomci su suvremeni donjonjemački jezici, točnije donjosaksonski jezici: achterhoeks [act], drents [drt], gronings [gos], donjosaski ili donjosaksonski [nds], plautdietsch [pdt], sallands [sdz], stellingwerfs [stl], twents [twd], veluws [vel], vestfalski [wep].
Bio je lingua franca hanseatske lige.