Gavril Radomir

Izvor: Hrvatska internetska enciklopedija
Inačica 417312 od 7. ožujak 2022. u 10:53 koju je unio WikiSysop (razgovor | doprinosi) (čišćenje redirekcija za infookvir monarh)
(razl) ←Starija inačica | vidi trenutačnu inačicu (razl) | Novija inačica→ (razl)
Prijeđi na navigaciju Prijeđi na pretraživanje
Gavril Radomir
Car Bugarske
Vladavina 6. listopad 1014. — kolovoz ili rujan 1015.
Prethodnik Samuilo Bugarski
Nasljednik Ivan Vladislav Bugarski
Supruge Margareta Ugarska
Irena od Larise
Djeca
Petar Deljan?
Otac Samuilo Bugarski
Majka Agata
Sarkofazi Samuila, Gavrila i Ivana Vladislava

Gavril Radomir (bugarski Гаврил Радомир; Gabriel Radomir) bio je car Bugarske (prema nekim autorima car Zapadnobugarskog Carstva) od 6. listopada 1014. do kolovoza ili rujna 1015.; sin cara Samuila (vladao 997. – 1014.) i njegove supruge Agate. Tijekom vladavine Gavrilova oca, obitelj Gavrilova strica Arona bila je osuđena na smrt, ali je Gavril uspio zagovorom spasiti svog bratića Ivana Vladislava. Gavril je opisan kao veoma dobar borac.

Otprilike u isto vrijeme kad je bizantski car Bazilije II. zarobio veći dio Samuilove vojske, Gavrilovi su vojnici pobijedili vojsku Teofilakta Botanijata. Nakon Samuilove smrti, Gavril je napao Bizantsko Carstvo, stigavši čak do Konstantinopola, ali su Grci našli saveznika u Ivanu Vladislavu, koji je dao ubiti Gavrila te je postao novim carem Bugarske.

Gavril je navodno bio povezan sa sektom bogumila, čiji je pokret cvjetao tijekom vladavine njegova oca, kao i tijekom vladavine samoga Gavrila.[1] Bio je oženjen dvaput te je njegov sin možda bio Petar Deljan.

Obiteljsko stablo[uredi]

 
 
 
 
 
 
 
Komes Nikola
 
 
 
Ripsimija Armenska
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Aron
 
Mojsije
 
David
 
Samuilo
 
 
 
Agata
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ivan
Vladislav
 
Miroslava
 
kći
 
kći
 
Irena od Larise
 
 
 
Gavril
Radomir
 
 
 
Margareta Ugarska
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
nekoliko sinova i kćeri
 
 
 
Petar Deljan?

Izvori i bilješke[uredi]

  1. Obolensky, Dimitry (1948). The Bogomils: A study in Balkan Neo-Manicheism. Cambridge University Press. ISBN 0-521-58262-8 nevaljani ISBN.