Ljevičarski nacionalizam opisuje oblik nacionalizma koji se temelji na jednakosti, narodnim suverenitetu i nacionalnim samoodređenju. [1] i obično zagovara protu-imperijalizam. Svoje korijene vuče od jakobinaca iz Francuske revolucije.[1] Općenito, to su sustavi koji nacionalizam kombiniraju s lijevo-liberalnim sustavom vrijednosti.
Poznati ljevičarski nacionalistički pokreti u povijesti su uključene Indijski nacionalni kongres koji se je borio za nezavisnost Indije pod Gandhijem, Afrički nacionalni kongres u Južnoj Africi po vodstvom Nelsona Mandele kojie se borio protiv apartheida.
Ljevičarski je nacionalizam pojavio u i autoritarnim oblicima. Arapska socijalistička stranka Ba'ath u Siriji i Iraku je zagovarala pan-arapski nacionalizam i državni socijalizam. Josip Broz Tito kao vođa Jugoslavije i Savez komunista Jugoslavije predstavljao je ljevičarski nacionalizam. [2]
Vanjske poveznice
Literatura
- Perica, Vjekoslav. 2002. Balkan Idols: Religion and Nationalism in Yugoslav States. New York: Oxford University Press.
- Ramet, Sabrina P. 2006. The three Yugoslavias: state-building and legitimation, 1918-2005. Bloomington: Indiana University Press.
- Sa'adah, Anne. 2003. Contemporary France: a democratic education. Lanham: Rowman Littlefield & Publishers.
- Schmitt, Richard. 1997, "Introduction to Marx and Engels: a critical reconstruction." Dimensions of Philosophy Series. Boulder and Oxford: Westview Press. [Originally published in 1987].
- Smith, Angel; Berger, Stefan. 1999. Nationalism, labour and ethnicity 1870-1939. Manchester and New York: Manchester University Press.
- Taras, Ray (ed.). 1992. The Road to disillusion: from critical Marxism to post-communism in Eastern Europe. Armonk: M. E. Sharpe.
- van Ree, Erik. 2002. The political thought of Joseph Stalin: a study in twentieth-century revolutionary patriotism. London and New York: RoutledgeCurzon.
- Wachtel, Andrew. 2006. Remaining relevant after communism: the role of the writer in Eastern Europe. Chicago and London: University of Chicago Press.