Razlika između inačica stranice »Iskonska slika«
(Bot: Automatski unos stranica) |
m (brisanje nepotrebnog teksta) |
||
| Redak 1: | Redak 1: | ||
'''Iskonska slika''', praslika, odnosno arhetip, po [[Carl Gustav Jung|Jungu]], je [[Mnem|mnemički]] talog, [[engram]] koji se uobličuje zgušnjavanjem nebrojenih međusobno sličnih procesa koji imaju karakter prirodnog zakona. Sliku, koju je definirao ''koncentriranim izrazom cjelokupne psihičke situacije'', nazvao je iskonskom, onda kada ona ima arhaičan (grč.''archaios = drevan'') karakter. | |||
O arhaičnom karakteru govori onda, kad slika pokazuje očito slaganje sa poznatim [[Mit|mitološkim]] motivima, odnosno kad izražava pretežno kolektivno nesvjesne materijale. Iskonska slika je uvijek kolektivna, ona je zajednička svim narodima i svim vremenima. Kao primjer naveo je da se motivi iz grčke mitologije mogu naći u snovima i fantazijama duševno oboljelih najčistokrvnijih crnaca. Iskonsku sliku je također smatrao prvim stupnjem, odnosno kolijevkom [[Ideja|ideje]]. Po Jungu, [[razum]] je taj koji je ideju kao [[pojam]] izdvojio iz nužnog konkretizma iskonske slike, a [[ideja]] je od iskonske slike poprimila karakter ''osnove svega iskustva'', te postala [[simbol]], odnosno posrednik duhovnog rasta [[Čovjek|čovjeka]]. | O arhaičnom karakteru govori onda, kad slika pokazuje očito slaganje sa poznatim [[Mit|mitološkim]] motivima, odnosno kad izražava pretežno kolektivno nesvjesne materijale. Iskonska slika je uvijek kolektivna, ona je zajednička svim narodima i svim vremenima. Kao primjer naveo je da se motivi iz grčke mitologije mogu naći u snovima i fantazijama duševno oboljelih najčistokrvnijih crnaca. Iskonsku sliku je također smatrao prvim stupnjem, odnosno kolijevkom [[Ideja|ideje]]. Po Jungu, [[razum]] je taj koji je ideju kao [[pojam]] izdvojio iz nužnog konkretizma iskonske slike, a [[ideja]] je od iskonske slike poprimila karakter ''osnove svega iskustva'', te postala [[simbol]], odnosno posrednik duhovnog rasta [[Čovjek|čovjeka]]. | ||
Trenutačna izmjena od 07:46, 9. ožujka 2022.
Iskonska slika, praslika, odnosno arhetip, po Jungu, je mnemički talog, engram koji se uobličuje zgušnjavanjem nebrojenih međusobno sličnih procesa koji imaju karakter prirodnog zakona. Sliku, koju je definirao koncentriranim izrazom cjelokupne psihičke situacije, nazvao je iskonskom, onda kada ona ima arhaičan (grč.archaios = drevan) karakter.
O arhaičnom karakteru govori onda, kad slika pokazuje očito slaganje sa poznatim mitološkim motivima, odnosno kad izražava pretežno kolektivno nesvjesne materijale. Iskonska slika je uvijek kolektivna, ona je zajednička svim narodima i svim vremenima. Kao primjer naveo je da se motivi iz grčke mitologije mogu naći u snovima i fantazijama duševno oboljelih najčistokrvnijih crnaca. Iskonsku sliku je također smatrao prvim stupnjem, odnosno kolijevkom ideje. Po Jungu, razum je taj koji je ideju kao pojam izdvojio iz nužnog konkretizma iskonske slike, a ideja je od iskonske slike poprimila karakter osnove svega iskustva, te postala simbol, odnosno posrednik duhovnog rasta čovjeka.
Izvor
- Psihološki tipovi – definicije (Carl Gustav Jung)