Radikalna partija Italije: razlika između inačica
Bot: Automatski unos stranica |
m Bot: Automatska zamjena teksta (-{{cite web +{{Citiranje weba) |
||
| Redak 62: | Redak 62: | ||
PR je najbolji rezultat na [[Opći izbori|općim izborima]] ostvarila -[[1979]]. kad je dobila 3,5% glasova i osvojila 18 [[zastupnik|zastupničnih mjesta]] u [[Parlament]]u i dva mjesta u [[Senat]]u.<ref name=brit/> | PR je najbolji rezultat na [[Opći izbori|općim izborima]] ostvarila -[[1979]]. kad je dobila 3,5% glasova i osvojila 18 [[zastupnik|zastupničnih mjesta]] u [[Parlament]]u i dva mjesta u [[Senat]]u.<ref name=brit/> | ||
Relativni uspjeh partije bio je rezultat nove linije koju je inicirao [[Marco Pannella|Pannella]], koji je fokus partije stavio pitanja poput [[prava]] na [[Razvod braka|razvod]] i [[abortus]], koja su u ono vrijeme u još uvijek poprilično [[konzervativizam|konzervativnoj]] Italiji bila tabu tema, zbog jakog utjecaja [[crkva|crkve]]. Ali su ta prava ipak izglasana na [[referendum]]ima [[1974]]. i [[1981]]. što je PR učinio planetarno poznatim.<ref name=ref>{{ | Relativni uspjeh partije bio je rezultat nove linije koju je inicirao [[Marco Pannella|Pannella]], koji je fokus partije stavio pitanja poput [[prava]] na [[Razvod braka|razvod]] i [[abortus]], koja su u ono vrijeme u još uvijek poprilično [[konzervativizam|konzervativnoj]] Italiji bila tabu tema, zbog jakog utjecaja [[crkva|crkve]]. Ali su ta prava ipak izglasana na [[referendum]]ima [[1974]]. i [[1981]]. što je PR učinio planetarno poznatim.<ref name=ref>{{Citiranje weba | ||
|url=http://www.eclettico.org/cr/libri/busato/capitolo4.htm | |url=http://www.eclettico.org/cr/libri/busato/capitolo4.htm | ||
|title = ''Capitolo 4'' | |title = ''Capitolo 4'' | ||
| Redak 79: | Redak 79: | ||
Od tad TRP provodi kampanje za unapređenje i obranu građanskih i političkih prava, a naročito se angažirala da se formira [[Međunarodni krivični sud]] za [[Zločin protiv čovječnosti|Zločine protiv čovječnosti]] i da [[Opća skupština Ujedinjenih naroda]] [[2007]]. usvoji rezoluciju 62/149 o univerzalnom moratoriju na [[Smrtna kazna|Smrtnu kaznu]].<ref name=brit/> | Od tad TRP provodi kampanje za unapređenje i obranu građanskih i političkih prava, a naročito se angažirala da se formira [[Međunarodni krivični sud]] za [[Zločin protiv čovječnosti|Zločine protiv čovječnosti]] i da [[Opća skupština Ujedinjenih naroda]] [[2007]]. usvoji rezoluciju 62/149 o univerzalnom moratoriju na [[Smrtna kazna|Smrtnu kaznu]].<ref name=brit/> | ||
Te iste godine partija je ponovno promjenila ime u '''Transpartijska transnacionalna nenasilna radikalna partija'''.<ref name=brit>{{ | Te iste godine partija je ponovno promjenila ime u '''Transpartijska transnacionalna nenasilna radikalna partija'''.<ref name=brit>{{Citiranje weba | ||
|url=https://www.partitoradicale.it/chi-siamo/ | |url=https://www.partitoradicale.it/chi-siamo/ | ||
|title = ''Chi siamo'' | |title = ''Chi siamo'' | ||
Posljednja izmjena od 22. prosinac 2021. u 02:34
| Radikalna partija Italije | |
|---|---|
 | |
| Vođa | Marco Pannella (1955. -1916.) |
| Predsjednik | Maurizio Turco Abdelbasset Ben Hassan |
| Osnovana | 11. siječnja 1955. |
| Nasljednica | Transnacionalna radikalna partija |
| Sjedište | Via di Torre Argentina 76, 00186 Rim |
| Država djelovanja | Italija |
| Ideologija | Liberalizam, Radikalizam, Antiklerikalizam |
| Politički položaj | Lijevi centar |
| Službena stranica | |
Radikalna partija Italije (Partito Radicale, akronim: PR) od 1989. Transnacionalna radikalna partija (Partito Radicale Transnazionale) je partija koja se profilirala kao najoštrija opozicija talijanskoj političkoj vrhuški, koju je smatrala konzervativnim i korumpiranim.[1]
Iako nikada nije postigla visok postotak glasova na izborima i nikad nije sudjelovala u vladi, PR je potaknula brojne nove stvari kako u Italiji, tako i po Europi i svijetu. PR je njegovala bliske odnose sa ostalim partijama talijanske ljevice; od republikanaca i socijalista do komunista i proleterske demokracije, pa je u skladu s tim otvorila svoje redove i članovima drugih partija kroz sistem dvostrukog članstva.[1]
Historija[uredi]
Radikalna partija je osnovana 1955. na inicijativu članova Liberalne partije i Prijatelja svijeta (Amici del Mondo) okupljenih oko Marija Pannunzija.[1] Nakon krize liderstva - 1963., liberalalna lijeva frakcija predvođena Marcom Pannellom nastavila je samostalno voditi partiju sve do III skupštinaa 1967. u Bologni, na kom je usvojen novi statut sa federalnom strukturom, i direktnom registracijom novih članova. Uz klauzulu da nemaju obavezu poštovati bilo kakvu stranačku stegu, ali da moraju plaćati članarinu i tako pomoći samofinanciranju partije, koja će javno podnositi svoje financijske izvještaje.[1]
PR je najbolji rezultat na općim izborima ostvarila -1979. kad je dobila 3,5% glasova i osvojila 18 zastupničnih mjesta u Parlamentu i dva mjesta u Senatu.[1] Relativni uspjeh partije bio je rezultat nove linije koju je inicirao Pannella, koji je fokus partije stavio pitanja poput prava na razvod i abortus, koja su u ono vrijeme u još uvijek poprilično konzervativnoj Italiji bila tabu tema, zbog jakog utjecaja crkve. Ali su ta prava ipak izglasana na referendumima 1974. i 1981. što je PR učinio planetarno poznatim.[2]
Sve do 1988. PR je sudjelovao se na nacionalnim i izborima za Europski parlament, ali je na skupštinau održanoj te iste godine odlučeno da se transformiraju u transnacionalni politički entitet, i postanu politička organizacija koja nadilazi ideološke i državne granice, otvorena za suradnju sa svim ljudima koji prihvaćaju njihov svjetonazor. Na osnovu tog je odlučeno da Radikalna partija zbog tog neće sudjelovati na nacionalnim i izborima.[1]
Na skupštinau partije održanom 1989. Budimpešti PR je i službeno promjenio ime u - Transnacionalna radikalna partija.[1]
Ujedinjeni narodi prepoznali su tu politiku i dodjelili 1995. Transnacionalnoj radikalnoj partiji status člana u Ekonomskom i socijalnom savjetu Ujedinjenih naroda kao nevladinoj organizaciji. Od tad TRP provodi kampanje za unapređenje i obranu građanskih i političkih prava, a naročito se angažirala da se formira Međunarodni krivični sud za Zločine protiv čovječnosti i da Opća skupština Ujedinjenih naroda 2007. usvoji rezoluciju 62/149 o univerzalnom moratoriju na Smrtnu kaznu.[1]
Te iste godine partija je ponovno promjenila ime u Transpartijska transnacionalna nenasilna radikalna partija.[1]
Osnovni postulati partije danas su;[1]
- Gandhijevo nenasilje
- Transnacionalnost
- Transpartijnost
- Demokratičnost
- Ekološka osvještenost
- Ekologija
- Demokratski federalizam
- Sekularizam
- Evropski federalizam
- Liberalna demokracija
- Liberalni Socijalizam
- Antiprohibicionizam
- Antiklerikarizam
- Antimilitarizam
- Slobodarstvo
- Antiautoritarnost
- Antipartijnost
Izvori[uredi]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 "Chi siamo" (talijanski). Partito Radicale. https://www.partitoradicale.it/chi-siamo/ Pristupljeno 13. travanj 2021.
- ↑ Busato David. "Capitolo 4" (talijanski). Eclettico. http://www.eclettico.org/cr/libri/busato/capitolo4.htm Pristupljeno 13. travanj 2021.
Vanjske veze[uredi]
- PREUSMJERI Predložak:Ita oznaka