Razlika između inačica stranice »Apâniekra«

Izvor: Hrvatska internetska enciklopedija
Skoči na:orijentacija, traži
(Bot: Automatski unos stranica)
 
m (bnz)
 
Redak 1: Redak 1:
<!--'''Apâniekra'''-->'''Apâniekra'''  (Apanhecra, Apãnjêkra, Canela Apâniekra, Kanela Apaniekra, Apaniekrá, Apanyekra, Aponegicran), jedno od plemena američkih Indijanaca iz grupe [[Canela]], porodica [[Gé]], nastanjeno u [[brazil]]skoj državi [[Maranhão]]. Apanjekre nisu bili nikada jako brojni. U kasnom 18. stoljću bilo ih je između 400 i 500<ref>{{Citiranje časopisa |url=http://www.trabalhoindigenista.org.br/Docs/forma_timbira.pdf |accessdate=6. veljače 2010. |title=A forma timbira: estrutura e resistência |archiveurl=https://web.archive.org/web/20051213084750/http://www.trabalhoindigenista.org.br/Docs/forma_timbira.pdf |archivedate=13. prosinca 2005. }}</ref>.. Procjenjeno je (Nimuendajú) da ih je [[1929.]] bilo oko 130, a kasnije im broj polako raste: 205 ([[1970.]]; Crocker); 213 ([[1971.]]); 225 ([[1975.]]); 458 ([[2000.]]), no ipak su dosta malobrojniji od svojih prvih rođaka [[Ramkókamekra]].
'''Apâniekra'''  (Apanhecra, Apãnjêkra, Canela Apâniekra, Kanela Apaniekra, Apaniekrá, Apanyekra, Aponegicran), jedno od plemena američkih Indijanaca iz grupe [[Canela]], porodica [[Gé]], nastanjeno u [[brazil]]skoj državi [[Maranhão]]. Apanjekre nisu bili nikada jako brojni. U kasnom 18. stoljću bilo ih je između 400 i 500<ref>{{Citiranje časopisa |url=http://www.trabalhoindigenista.org.br/Docs/forma_timbira.pdf |accessdate=6. veljače 2010. |title=A forma timbira: estrutura e resistência |archiveurl=https://web.archive.org/web/20051213084750/http://www.trabalhoindigenista.org.br/Docs/forma_timbira.pdf |archivedate=13. prosinca 2005. }}</ref>.. Procjenjeno je (Nimuendajú) da ih je [[1929.]] bilo oko 130, a kasnije im broj polako raste: 205 ([[1970.]]; Crocker); 213 ([[1971.]]); 225 ([[1975.]]); 458 ([[2000.]]), no ipak su dosta malobrojniji od svojih prvih rođaka [[Ramkókamekra]].


Sami sebe nazivaju Canela Apâniekra, a  Apâniekra znači (=narod piranja; "o povo indígena da piranha"), radi njihovog običaja bojenja donjeg dijela čeljusti crvenom bojom.  
Sami sebe nazivaju Canela Apâniekra, a  Apâniekra znači (=narod piranja; "o povo indígena da piranha"), radi njihovog običaja bojenja donjeg dijela čeljusti crvenom bojom.  

Trenutačna izmjena od 16:50, 1. svibnja 2022.

Apâniekra (Apanhecra, Apãnjêkra, Canela Apâniekra, Kanela Apaniekra, Apaniekrá, Apanyekra, Aponegicran), jedno od plemena američkih Indijanaca iz grupe Canela, porodica , nastanjeno u brazilskoj državi Maranhão. Apanjekre nisu bili nikada jako brojni. U kasnom 18. stoljću bilo ih je između 400 i 500[1].. Procjenjeno je (Nimuendajú) da ih je 1929. bilo oko 130, a kasnije im broj polako raste: 205 (1970.; Crocker); 213 (1971.); 225 (1975.); 458 (2000.), no ipak su dosta malobrojniji od svojih prvih rođaka Ramkókamekra.

Sami sebe nazivaju Canela Apâniekra, a Apâniekra znači (=narod piranja; "o povo indígena da piranha"), radi njihovog običaja bojenja donjeg dijela čeljusti crvenom bojom. Prvi spomen o njima čini se da potječe od vojnog časnika Francisco de Paula Ribeiro, s kraja prve dekade 19. stoljeća, a tada su živjeli u krajevima zapadno od Kapiekrana, odnosno uz rijeke Itapicuru i donji Alpercatas, kao i u dolinama rijeka Parnaíba i Balsas. U drugoj polovici 20. stoljeća njihova sela su kod Águas Clarasa (1958) i Porquinhos (1960) i nešto kasnije kod Rancharie.

I Apanyekrá i Ramkokamekrá imali su isti sistem srodstva, te nazivali 'ocem' i sina očeve sestre. No ovaj običaj (terminologiju) Apanjekre su napustili krajem 1960.-tih godina. Stanište je matrilokalno, klanova nema, ali postoje dobni razredi. Poglavicu bira vijeće staraca. Lov, ribolov i tropska agrikultura i sakupljanje glavne su ekonomske aktivnosti. Pjesme, ritam i plesovi identični su im sa onima od Ramkokamekra, a izvode se uz pratnju maracá-zvečki, a jedan od festivala je i riblji festival (Tepiakwá) i obredi inicijacije 'Khêêtúwayê e Pepyê' . Pleme poznato kao Kenkateye, njihov su ogranak koji se odcijepio 1860. a 1913. su masakrirani i nestali. Selo: Porquinhos.

Izvori

Vanjske poveznice