Razlika između inačica stranice »Sulejman ibn Hišam«
(Bot: Automatski unos stranica) |
m (bnz) |
||
| (Nije prikazana jedna međuinačica istog suradnika) | |||
| Redak 1: | Redak 1: | ||
Sulayman ibn Hisham''' ([[732.]]–[[747.]]) bio je [[Omejidi|omejidski]] ([[Arapi|arapski]]) princ i vojskovođa, poznat po sudjelovanju u [[bizantsko-arapski ratovi|bizantsko-arapskim ratovima]], kao i [[građanski rat|građanskim ratovima]] koji su označili kraj omejidske dinastije. Bio je sin kalifa [[Hisham ibn Abd al-Malik|Hišama]]; za vrijeme njegove vladavine je od 737. do 742. izveo niz pohoda na [[bizant]]ska područja u [[Mala Azija|Maloj Aziji]] koji su završili s promjenjivim ishodom; među njima se ističe onaj koji je doveo do teškog arapskog poraza u [[Bitka kod Akroinona|bitci kod Akroinona]]. Usprkos toga, uživao je veliku popularnost, a zbog čega je nakon Hišamove smrti 743. došao u nemilost njegovog nasljednika [[Al-Valid II.|al-Valida II.]], koji je, pak, bio kritiziran zbog sklonosti pijančevanju i nemoralu. Al-Valid je Sulejmana dao zatvoriti i mučiti; taj je potez, pak doveo do eksplozije nezadovoljstva te je general [[Marwan II.|Marvan ibn Muhamed]] pokrenuo [[puč]] kojim je u proljeće 744. al-Valid svrgnut i ubijen, a za novog kalifa postavljen al-Validov brat [[Jezid III.]]. Sulejman je pušten iz zatvora, a kada je listopada 744. Jezid umro, Sulejman je ušao u službu njegovog nasljednika [[Ibrahim ibn al-Valid|Ibrahima]]. Međutim, istovremeno je Marvan digao još jednu pobunu i porazio Sulejmana, te se proglasio kalifom. Sulejman se prosinca 744. godine predao Marvanu i prihvatio ga kalifa. | |||
Kada je, pak, sljedeće godine u Mezopotamiji izbio ustanak protiv Marvana, ustanici su Sulejmana proglasili za svog vođu. Sulejman je potom prešao u službu [[al-Dahhak ibn Qays al-Shaybani]]ja, samozvanog [[haridžiti|haridžitskog]] kalifa. Godine 747. ih je Marvan uspio poraziti. Sulejman je pred njim pobjegao u [[Indija|Indiju]] gdje je umro u izgnanstvu. | Kada je, pak, sljedeće godine u Mezopotamiji izbio ustanak protiv Marvana, ustanici su Sulejmana proglasili za svog vođu. Sulejman je potom prešao u službu [[al-Dahhak ibn Qays al-Shaybani]]ja, samozvanog [[haridžiti|haridžitskog]] kalifa. Godine 747. ih je Marvan uspio poraziti. Sulejman je pred njim pobjegao u [[Indija|Indiju]] gdje je umro u izgnanstvu. | ||
| Redak 7: | Redak 7: | ||
== Literatura == | == Literatura == | ||
* {{ | * {{Citiranje knjige |title=Prosopographie der mittelbyzantinischen Zeit: I. Abteilung (641–867), 4. Band: Platon (#6266) – Theophylaktos (#8345) | ||
| last1=Winkelmann | first1=Friedhelm | first2=Ralph-Johannes | last2=Lilie | first3 = Claudia | last3 = Ludwig | first4 = Thomas | last4 = Pratsch | first5 = Ilse | last5 = Rochow | first6 = Beate | last6 = Zielke | display-authors=2 | year=2001. |publisher=Walter de Gruyter |isbn=978-3-11-016674-7 | chapterurl=http://books.google.gr/books?id=XKvjQaXhPxgC&lpg=PP1&hl=en&pg=PA284#v=onepage&q&f=false | chapter = Sulaimān ibn Hišām (#7162) | page=284 | language=German}} | | last1=Winkelmann | first1=Friedhelm | first2=Ralph-Johannes | last2=Lilie | first3 = Claudia | last3 = Ludwig | first4 = Thomas | last4 = Pratsch | first5 = Ilse | last5 = Rochow | first6 = Beate | last6 = Zielke | display-authors=2 | year=2001. |publisher=Walter de Gruyter |isbn=978-3-11-016674-7 | chapterurl=http://books.google.gr/books?id=XKvjQaXhPxgC&lpg=PP1&hl=en&pg=PA284#v=onepage&q&f=false | chapter = Sulaimān ibn Hišām (#7162) | page=284 | language=German}} | ||
[[Kategorija:Povijest islama]] | [[Kategorija:Povijest islama]] | ||
Trenutačna izmjena od 02:28, 25. ožujka 2022.
Sulayman ibn Hisham (732.–747.) bio je omejidski (arapski) princ i vojskovođa, poznat po sudjelovanju u bizantsko-arapskim ratovima, kao i građanskim ratovima koji su označili kraj omejidske dinastije. Bio je sin kalifa Hišama; za vrijeme njegove vladavine je od 737. do 742. izveo niz pohoda na bizantska područja u Maloj Aziji koji su završili s promjenjivim ishodom; među njima se ističe onaj koji je doveo do teškog arapskog poraza u bitci kod Akroinona. Usprkos toga, uživao je veliku popularnost, a zbog čega je nakon Hišamove smrti 743. došao u nemilost njegovog nasljednika al-Valida II., koji je, pak, bio kritiziran zbog sklonosti pijančevanju i nemoralu. Al-Valid je Sulejmana dao zatvoriti i mučiti; taj je potez, pak doveo do eksplozije nezadovoljstva te je general Marvan ibn Muhamed pokrenuo puč kojim je u proljeće 744. al-Valid svrgnut i ubijen, a za novog kalifa postavljen al-Validov brat Jezid III.. Sulejman je pušten iz zatvora, a kada je listopada 744. Jezid umro, Sulejman je ušao u službu njegovog nasljednika Ibrahima. Međutim, istovremeno je Marvan digao još jednu pobunu i porazio Sulejmana, te se proglasio kalifom. Sulejman se prosinca 744. godine predao Marvanu i prihvatio ga kalifa.
Kada je, pak, sljedeće godine u Mezopotamiji izbio ustanak protiv Marvana, ustanici su Sulejmana proglasili za svog vođu. Sulejman je potom prešao u službu al-Dahhak ibn Qays al-Shaybanija, samozvanog haridžitskog kalifa. Godine 747. ih je Marvan uspio poraziti. Sulejman je pred njim pobjegao u Indiju gdje je umro u izgnanstvu.
Izvori
Literatura
- Winkelmann, Friedhelm; Lilie, Ralph-Johannes et al. (2001.). "Sulaimān ibn Hišām (#7162)" (njem.). Prosopographie der mittelbyzantinischen Zeit: I. Abteilung (641–867), 4. Band: Platon (#6266) – Theophylaktos (#8345). Walter de Gruyter. str. 284. ISBN 978-3-11-016674-7 nevaljani ISBN. http://books.google.gr/books?id=XKvjQaXhPxgC&lpg=PP1&hl=en&pg=PA284#v=onepage&q&f=false