Razlika između inačica stranice »Bakrov(I) klorid«
(Bot: Automatski unos stranica) |
m (file u datoteka) |
||
Redak 1: | Redak 1: | ||
<!--'''Bakrov(I) klorid'''-->[[ | <!--'''Bakrov(I) klorid'''-->[[Datoteka:Copper(I) chloride.ვკ.jpg|right|thumb|Bakrov(I) klorid]] | ||
'''Bakrov(I) klorid''' (CuCl ili Cu<sub>2</sub>Cl<sub>2</sub>, [[nantokit]]) je najpoznatiji bakrovi(I) halogenid.<br /> | '''Bakrov(I) klorid''' (CuCl ili Cu<sub>2</sub>Cl<sub>2</sub>, [[nantokit]]) je najpoznatiji bakrovi(I) halogenid.<br /> | ||
Upotrebljava se kao katalizator pri sintezi akrilonitrila, u industriji nafte za dekoloriranje i desulfuriranje, za denitriranje umjetne svile, za čišćenje [[acetilen]]a, u [[Vatrogasni aparat|vatrogasnim aparatima]], itd.. | Upotrebljava se kao katalizator pri sintezi akrilonitrila, u industriji nafte za dekoloriranje i desulfuriranje, za denitriranje umjetne svile, za čišćenje [[acetilen]]a, u [[Vatrogasni aparat|vatrogasnim aparatima]], itd.. |
Inačica od 02:53, 15. travnja 2022.
Bakrov(I) klorid (CuCl ili Cu2Cl2, nantokit) je najpoznatiji bakrovi(I) halogenid.
Upotrebljava se kao katalizator pri sintezi akrilonitrila, u industriji nafte za dekoloriranje i desulfuriranje, za denitriranje umjetne svile, za čišćenje acetilena, u vatrogasnim aparatima, itd..
S amonijakom stvara kompleksni spoj koji apsorbira ugljikov monoksid, što nalazi primjenu u čišćenju i analizi plinova. Otapanjem ovog spoja u amonijačnoj vodi nastaje diaminbakrov(I) klorid:
CuCl + 2NH3 --> [Cu(NH3)2]Cl
Otopina bakrova(I) klorida je bezbojna, ali radi prisutnih bakrovih(II) spojeva koje je radi kisika teško izbjeći, često bude modra.
Razrjeđivanjem kloro-kompleksa bakra(I), koji je bezbojan, sa vodom dolazi do taloženja bijelog bakrova(I) klorida:
2H[CuCl2] -> Cu2Cl2(s) + 2H+ + 2Cl-
Dobivanje
Laboratorijski se može pripraviti na razne načine, a najpoznatija je priprava preko otopine bakrova(II) klodira (CuCl2) i razrijeđene klorovodične kiseline s bakrom.[1]
Izvori
- ↑ Hrvatska enciklopedija (LZMK); broj 1 (A-Bd), str. 553. Za izdavača: Leksikografski zavod Miroslav Krleža, Zagreb 1999.g. ISBN 953-6036-31-2