Razlika između inačica stranice »Bakrov(I) klorid«

Izvor: Hrvatska internetska enciklopedija
Skoči na:orijentacija, traži
(Bot: Automatski unos stranica)
 
m (file u datoteka)
Redak 1: Redak 1:
<!--'''Bakrov(I) klorid'''-->[[File:Copper(I) chloride.ვკ.jpg|right|thumb|Bakrov(I) klorid]]
<!--'''Bakrov(I) klorid'''-->[[Datoteka:Copper(I) chloride.ვკ.jpg|right|thumb|Bakrov(I) klorid]]
'''Bakrov(I) klorid''' (CuCl ili Cu<sub>2</sub>Cl<sub>2</sub>, [[nantokit]]) je najpoznatiji bakrovi(I) halogenid.<br />
'''Bakrov(I) klorid''' (CuCl ili Cu<sub>2</sub>Cl<sub>2</sub>, [[nantokit]]) je najpoznatiji bakrovi(I) halogenid.<br />
Upotrebljava se kao katalizator pri sintezi akrilonitrila, u industriji nafte za dekoloriranje i desulfuriranje, za denitriranje umjetne svile, za čišćenje [[acetilen]]a, u [[Vatrogasni aparat|vatrogasnim aparatima]], itd..
Upotrebljava se kao katalizator pri sintezi akrilonitrila, u industriji nafte za dekoloriranje i desulfuriranje, za denitriranje umjetne svile, za čišćenje [[acetilen]]a, u [[Vatrogasni aparat|vatrogasnim aparatima]], itd..

Inačica od 02:53, 15. travnja 2022.

Bakrov(I) klorid

Bakrov(I) klorid (CuCl ili Cu2Cl2, nantokit) je najpoznatiji bakrovi(I) halogenid.
Upotrebljava se kao katalizator pri sintezi akrilonitrila, u industriji nafte za dekoloriranje i desulfuriranje, za denitriranje umjetne svile, za čišćenje acetilena, u vatrogasnim aparatima, itd.. S amonijakom stvara kompleksni spoj koji apsorbira ugljikov monoksid, što nalazi primjenu u čišćenju i analizi plinova. Otapanjem ovog spoja u amonijačnoj vodi nastaje diaminbakrov(I) klorid:

CuCl + 2NH3 --> [Cu(NH3)2]Cl

Otopina bakrova(I) klorida je bezbojna, ali radi prisutnih bakrovih(II) spojeva koje je radi kisika teško izbjeći, često bude modra.

Razrjeđivanjem kloro-kompleksa bakra(I), koji je bezbojan, sa vodom dolazi do taloženja bijelog bakrova(I) klorida:

2H[CuCl2] -> Cu2Cl2(s) + 2H+ + 2Cl-

Dobivanje

Laboratorijski se može pripraviti na razne načine, a najpoznatija je priprava preko otopine bakrova(II) klodira (CuCl2) i razrijeđene klorovodične kiseline s bakrom.[1]

Izvori

  1. Hrvatska enciklopedija (LZMK); broj 1 (A-Bd), str. 553. Za izdavača: Leksikografski zavod Miroslav Krleža, Zagreb 1999.g. ISBN 953-6036-31-2