Razlika između inačica stranice »Lateranska šizma«

Izvor: Hrvatska internetska enciklopedija
Skoči na:orijentacija, traži
(Bot: Automatski unos stranica)
 
m (bnz)
 
Redak 1: Redak 1:
<!--'''Lateranska šizma'''-->'''Lateranska šizma''' je [[šizma]] nazvana po [[Bazilika sv. Ivana Lateranskog|Lateranskoj crkvi]] u kojoj je [[Simah|Simah]] proglašen za papu 498. godine. Šizma nastaje nakon što je, u isto vrijeme, u bazilici [[Bazilika Sv. Marije Velike|Santa Maria Maggiore]] u [[Rim|Rimu]], [[Laurencije, protupapa|Laurencije]] proglašen papom od strane njegovih pristaša.
Lateranska šizma''' je [[šizma]] nazvana po [[Bazilika sv. Ivana Lateranskog|Lateranskoj crkvi]] u kojoj je [[Simah|Simah]] proglašen za papu 498. godine. Šizma nastaje nakon što je, u isto vrijeme, u bazilici [[Bazilika Sv. Marije Velike|Santa Maria Maggiore]] u [[Rim|Rimu]], [[Laurencije, protupapa|Laurencije]] proglašen papom od strane njegovih pristaša.
Laurencije je svojim ustoličenjima ustvari postao katolički [[Protupapa|protupapa]] u periodima 498. do 499., te od 501. do 506. godine.
Laurencije je svojim ustoličenjima ustvari postao katolički [[Protupapa|protupapa]] u periodima 498. do 499., te od 501. do 506. godine.
==Pozadina==
==Pozadina==

Trenutačna izmjena od 07:11, 23. ožujka 2022.

Lateranska šizma je šizma nazvana po Lateranskoj crkvi u kojoj je Simah proglašen za papu 498. godine. Šizma nastaje nakon što je, u isto vrijeme, u bazilici Santa Maria Maggiore u Rimu, Laurencije proglašen papom od strane njegovih pristaša. Laurencije je svojim ustoličenjima ustvari postao katolički protupapa u periodima 498. do 499., te od 501. do 506. godine.

Pozadina

Nakon smrti pape Gelazija I. 496. godine, Laurencije je po prvi put istaknut kao kandidat pro-bizantske frakcije u tadašnjem Rimu, ali nije proglašen papom, nego je za papu proglašen Anastazije II. (496.-498.) Nakon smrti Anastazija II. Simah je proglašen papom te je pokušavao okončati šizmu ponudivši Laurenciju mjesto biskupa Nucerije.

Međutim, to je bilo uzaludno i ona je okončana tek kada je Teodorik Veliki, kralj Ostrogota i vladar Italije, dao protjerati Laurencija zbog pro-bizantskih simpatija. Laurencije je nakon toga odustao od papinstva "kako bi grad poštedio od nasilja" i postio je sve do smrti.

Izvori