Razlika između inačica stranice »Kartiranje gena«
Izvor: Hrvatska internetska enciklopedija
(Bot: Automatski unos stranica) |
m (Bot: Automatska zamjena teksta (-{{cite web +{{Citiranje weba)) |
||
| Redak 1: | Redak 1: | ||
<!--'''Kartiranje gena'''-->'''Kartiranje gena''' je proces kojim identificiramo i određujemo apsolutni odnosno relativni položaj i redoslijed [[genski lokus|genskog lokusa]] na [[kromosom|kromosomu]].<ref name="HE-genska karta">{{ | <!--'''Kartiranje gena'''-->'''Kartiranje gena''' je proces kojim identificiramo i određujemo apsolutni odnosno relativni položaj i redoslijed [[genski lokus|genskog lokusa]] na [[kromosom|kromosomu]].<ref name="HE-genska karta">{{Citiranje weba|title=genska karta|url=http://www.enciklopedija.hr//natuknica.aspx?ID=21649|work=Hrvatska enciklopedija|publisher=Leksikografski zavod Miroslav Krleža|accessdate=8. veljače 2015.}}</ref><ref name="kartiranje"/> | ||
Da bi se kartiralo gene, može se koristiti sve mehanizme rekombinacije: transformacija, konjugacija i [[transdukcija|transdukcija]].<ref name="kartiranje">{{ | Da bi se kartiralo gene, može se koristiti sve mehanizme rekombinacije: transformacija, konjugacija i [[transdukcija|transdukcija]].<ref name="kartiranje">{{Citiranje weba|title=12.6 Kartiranje bakterijskih gena|url=http://www.genetika.biol.pmf.unizg.hr/pogl12.html|author=Pavlica, Mirjana|work=Mrežni udžbenik iz genetike|publisher=PMF Zagreb|accessdate=8. veljače 2015.}}</ref> Jacob i Wollman razvili su [[tehnika prekinutog parenja|tehniku prekinutog parenja]] (konjugacije), Lederberg i Zinder 1952. su otkrili metodu transdukcije.<ref name="kartiranje"/> | ||
== Izvori == | == Izvori == | ||
Inačica od 01:36, 19. studenoga 2021.
Kartiranje gena je proces kojim identificiramo i određujemo apsolutni odnosno relativni položaj i redoslijed genskog lokusa na kromosomu.[1][2]
Da bi se kartiralo gene, može se koristiti sve mehanizme rekombinacije: transformacija, konjugacija i transdukcija.[2] Jacob i Wollman razvili su tehniku prekinutog parenja (konjugacije), Lederberg i Zinder 1952. su otkrili metodu transdukcije.[2]
Izvori
- ↑ "genska karta". Hrvatska enciklopedija. Leksikografski zavod Miroslav Krleža. http://www.enciklopedija.hr//natuknica.aspx?ID=21649 Pristupljeno 8. veljače 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Pavlica, Mirjana. "12.6 Kartiranje bakterijskih gena". Mrežni udžbenik iz genetike. PMF Zagreb. http://www.genetika.biol.pmf.unizg.hr/pogl12.html Pristupljeno 8. veljače 2015.